Υπάρχουν μερικά βιβλία που, ενώ μόνο ευχαρίστηση δεν προκαλούν με το θέμα τους, επιβάλλεται να τα διαβάσει κάθε πολίτης. Γιατί, χάνει ο ίδιος αν δεν τα διαβάσει. Χάνει πολλά όποιος δε μαθαίνει «να κάνει μόνος του το λογαριασμό», αφού εκείνος «θα τον πληρώσει», όπως θα 'λεγε ο Μπρεχτ αν ζούσε και γνώριζε το θέμα του βιβλίου του Κώστα Τουμασάτου «Σύμβαση ΣΕΝΓΚΕΝ», που κυκλοφόρησε από τη «Σύγχρονη Εποχή». Πριν αναφερθούμε στο βιβλίο, ας «συστήσουμε» στους αναγνώστες της στήλης τον συγγραφέα του. Ο Κώστας Τουμασάτος δικηγορεί από το 1972. Είναι μέλος του ΔΣ του ΚΜΕ, γενικός γραμματέας του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας, συγγραφέας του βιβλίου «Πλευρές του Νομικοπολιτικού Εποικοδομήματος» («Σύγχρονη Εποχή») και σημαντικών μελετών που δημοσιεύτηκαν στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο (λ.χ., «Ο ταξικός χαρακτήρας του Δικαίου και του Κράτους», «Η βουλευτική ασυλία», «Το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο και η νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ», «Νομικοπολιτικά προβλήματα από την εφαρμογή του νόμου Χελμς-Μπάρτον», κ.ά.).

Το βιβλίο του για τη Συμφωνία Σένγκεν (παραπέμπει και σε βιβλιογραφία), αρχίζει με το ιστορικό της σύναψής της, την οποία πρώτες υπέγραψαν η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, την ίδια μέρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη... θεόμαυρη «Λευκή Βίβλο» (14/6/1985). «Μ' ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια»... που λέει ο λαός μας. Οι παραπάνω χώρες στις 9/6/1990 υπέγραψαν και Σύμβαση Εφαρμογής της Συμφωνίας Σένγκεν, «αποφασίζοντας και διατάσσοντας» την υπογραφή της και από τις άλλες χώρες-μέλη. Το Μάρτη του 1997, η κυβέρνηση του «σοσιαλ-εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ, με νομοθέτημά της, πέρασε και στον ελληνικό λαό το «χαλκά» της Σένγκεν. Τα νέα δεσμά, που «χάλκευσε» για κάθε αντιστεκόμενο άνθρωπο, κάθε αντιστεκόμενο λαό, η ιμπεριαλιστική, αμερικανοευρωπαϊκή «νέα τάξη πραγμάτων», για να καταστεί αυτή το μόνο γκουβέρνο της οικουμένης, για να ορίζει αυτή τη «μοίρα» κάθε λαού και ανθρώπου. Να γιατί μας αφορά όλους το βιβλίο αυτό. Αλίμονο αν αφεθούμε στην άγνοια. Αν αγνοούμε ποιοι και με ποιο σκοπό τη συνέταξαν. Πώς λειτουργεί το σύστημα πληροφοριών. Ποιες ομάδες και ποια εκτελεστικά όργανα την εφαρμόζουν. Ποια είναι η Αρχή Προστασίας - τάχα - των προσωπικών μας δεδομένων, των δημοκρατικών και κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Πώς παρέχεται σε ξένους αστυνομικούς και πράκτορες το ελεύθερο να εισβάλλουν στον τόπο μας και να δένουν, «χειροπόδαρα», οποιονδήποτε πολίτη κι όλο το λαό αν χρειαστεί.