Προϊδεάζοντας τον αναγνώστη μας για την «ευλογία» που μπορεί να λάβει από τη λακωνική σοφία της ποίησης του Ελύτη, αντιγράφουμε μερικές ρήσεις του «Σηματολογίου». Ρήσεις διαχρονικής, παντοτινής, οικουμενικής και πανανθρώπινης αξίας, αλλά και ρήσεις που εκπλήσσουν με το επίκαιρο νόημά τους. Στον καιρό της «νέας τάξης» και σ' όσους κατά πώς τους συμφέρει ορίζουν και νομοθετούν ποιος είναι «τρομοκράτης», ο Ελύτης απαντά: «Οταν ακούς "τάξη"/ ανθρώπινο κρέας μυρίζει». «Ο τρομοκράτης/ είναι ο άξεστος/ των θαυμάτων». «Μια νομοθεσία/ εντελώς άχρηστη/ για τις Εξουσίες/ θα 'τανε αληθινή/ σωτηρία», για κάθε λαό και άνθρωπο. Για τη δική τους σωτηρία και τις αναγκαίες προϋποθέσεις της μιλά ο ποιητής: «Θα πρέπει/ να δημιουργούμε/ αντισώματα/ και για/ την ευθύνη». Γιατί, «Δυστυχώς/ και η Γη/ με δικά μας έξοδα/ γυρίζει». Κι «Αν δε στηρίξεις/ το ένα σου πόδι/ έξω απ' τη Γη/ ποτέ σου/ δε θα μπορέσεις/ να σταθείς επάνω της». «Κάνε άλμα/ πιο γρήγορο/ από τη φθορά». Κι «Αν είναι/ να πεθάνεις/ πέθανε/ αλλά κοίτα να γίνεις/ ο πρώτος πετεινός/ μέσα στον Αδη», για το αυριανό «ξύπνημα» του πάνω κόσμου...