Αφοσιωμένος με πάθος στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ζάκυνθο, λάτρης της αλλοτινής, εξαιρετικά αναπτυγμένης πολιτιστικής της παράδοσης -κυρίως της έντεχνης αλλά και της λαϊκής- των πνευματικών δημιουργών και καλλιτεχνών που ανέδειξε, μανιώδης ερευνητής και «διασώστης» πολιτιστικών τεκμηρίων όλων των καλλιτεχνικών εκφράσεων που ανέπτυξε στο παρελθόν, αλλά και ακάματος συγγραφέας, ο Διονύσης Ν. Μουσμούτης πλουτίζει την πολιτιστική βιβλιογραφία της, με ένα ακόμη σημαντικό έργο του. Πρόκειται για την έρευνά του «Ο Ρώμας και το Θέατρο», την οποία εξέδωσε η Εταιρία Μελέτης - Ερευνας - Προαγωγής Πολιτισμού «Πλατύφορος» (Γκύζη 42, Αθήνα ΤΚ 11475, τηλ. 210.6458.197). Ο Δ. Ν. Μουσμούτης δεν ασχολείται για πρώτη φορά με τον πολυσχιδή, πολυμαθή πνευματικό δημιουργό Διονύση Ρώμα (πεζογράφος, δραματουργός, κριτικός θεάτρου, συγγραφέας -παραγωγός θεατρικών σκετς στην Ελληνική Ραδιοφωνία). Ούτε ασχολείται για πρώτη φορά με το θέατρο της Ζακύνθου ή στη Ζάκυνθο. Οι συγγραφικές, τεκμηριωμένες με ποικίλα φωτογραφικά ντοκουμέντα «καταθέσεις» του για τη θεατρική «άνθηση» της Ζακύνθου στα τέλη του 19ου και στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, είναι πολύτιμη «παρακαταθήκη» για μια, μελλοντική, συνολική ιστόρηση του νεοελληνικού θεάτρου.

Σ' αυτή την «παρακαταθήκη» εντάσσεται και τούτη η εκτενής μελέτη του, αποκλειστικά για τη θεατρική δημιουργία του Διονύση Ρώμα (17/1/1906 - 10/11/1981). Θεατρική δημιουργία που συνέβαλε τα μέγιστα στη ζακυνθινή θεατρική ιστορία, αλλά και κατέλαβε μια ιδιαίτερη, οπωσδήποτε αξιοσημείωτη θέση στην ελληνική δραματουργία του 20ού αιώνα. Αν και «κόντες» ο σπουδαγμένος στην Αθήνα, τη Γερμανία και στην Ελβετία (φιλολογία, ιστορία της Τέχνης) Ρώμας «θράφηκε» με την ανατρεπτική σκέψη του Βολταίρου και του Ρουσσό. Δεν απαρνήθηκε την τάξη του, δεν πέρασε στους «ποπολάρους», αλλά τους προσέγγισε υπό το πνεύμα ενός «αναγεννησιακού» λογίου του διαφωτισμού. Και σίγουρα από το θεατρικό του έργο αναδύεται το «άρωμα» των επτανησιακών παραδόσεων και ιδιαίτερα του ζακυνθινού λαού. Ο Δ. Μουσμούτης, μετά από μια εισαγωγή στη συνολική δημιουργική παρουσία του Ρώμα, περνά στη θεματολογική και μορφολογική ανάλυση τεσσάρων θεατρικών έργων του Δ. Ρώμα, στην παραστασιολογία τους (με φωτογραφίες των παραστάσεων και των προγραμμάτων τους, κ.ά.) και τις εκάστοτε κριτικές για τα έργα και το ανέβασμά τους. Η μελέτη αφορά συγκεκριμένα στα έργα: «Ζακυνθινή σερενάτα», «Τρεις κόσμοι», «Το Ζαμπελάκι» (το δημοφιλέστερο έργο του Ρώμα), «Ο Καζανόβας στην Κέρκυρα». Η μελέτη περιέχει επίσης ευρετήριο ονομάτων και έργων.