«Εφυγε» το 1999, έχοντας επιτελέσει ένα ακόμη «χρέος» του. Να τιμήσει και με γραπτή μαρτυρία του τη μνήμη των συντοπιτών συντρόφων - συναγωνιστών του στον πιο σκληρό, πιο άνισο, πιο ηρωικό από εκείνον ενάντια στο Γερμανό κατακτητή, αγώνα που έδωσαν για την πραγματική λευτεριά και ανεξαρτησία του τόπου μας, με το όραμα της σοσιαλιστικής προκοπής του. Ο αταλάντευτος Ικαριώτης κομμουνιστής Στέφανος Παπαγεωργάκης δεν πρόλαβε να χαρεί την έκδοση, από τη «Σύγχρονη Εποχή», του βιβλίου του «Η Ικαρία στη θύελλα». Το βιβλίο αυτό, δικαιωματικά, θα έχει σημαίνουσα θέση στη βιβλιογραφία της νεότερης Ιστορίας μας, καθώς ο αγώνας του ΔΣΕ στην Ικαρία ήταν μέχρι πρόσφατα ένα σχεδόν άγνωστο κομμάτι της εμφυλιακής και μετεμφυλιακής ιστορίας μας, «παράνομο» αλλά και φυλαγμένο σαν μυριάκριβο «μυστικό» στη μνήμη των επιζησάντων μαχητών του ΔΣΕ στην Ικαρία. Ενας από τους επιζήσαντες ήταν και ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης στη Μέση Ανατολή, μέλος του ΚΚΕ από το 1942, καταδικασμένος ερήμην σε θάνατο, επικηρυγμένος, παράνομος στα βουνά της Ικαρίας μέχρι το 1955 και εντέλει «φυγάς» στο εξωτερικό, Στέφανος Παπαγεωργάκης. Η «οδύσσεια» του Στ. Παπαγεωργάκη συνεχίστηκε. Το 1969 ήρθε παράνομα στην Ελλάδα για να συμβάλλει στην αντιδικτατορική πάλη. Συνελήφθη, καταδικάστηκε, φυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε, ξαναδραπέτευσε στο εξωτερικό. Με τη μεταπολίτευση επέστρεψε, συνέχισε τον ωραίο αγώνα του και μας κληροδότησε την πολύτιμη μαρτυρία του.

Ο Στ. Παπαγεωργάκης κατέγραψε ονομαστικά τους 52 μάρτυρες ήρωες του ΔΣΕ Ικαρίας και διεγείροντας στο έπακρο τη μνήμη του, ξετύλιξε όλο το «νήμα» αυτού του πραγματικά συνταρακτικού, θρυλικού αγώνα του ανυπότακτου ικαριώτικου λαού, που στήριξε τον αγώνα του ΔΣΕ στο νησί, στον οποίο εντάχθηκαν παράνομοι και εξόριστοι δραπέτες Ικαριώτες. Η γλαφυρή, παραστατική «αφήγηση» του Στ. Παπαγεωργάκη «ζωντανεύει» την άγρια αλλά όμορφη φύση του νησιού, πλήθος προσώπων - ανδρών και γυναικών, συνομιλίες μεταξύ αγωνιστών, μικρές καθημερινές, ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, αγωνιστικά επεισόδια και άθλους από την αρχή της συγκρότησης του ΔΣΕ ως το τέλος της πορείας του. Απαθανατίζει την τρομερή εκκαθαριστική επιχείρηση της Χωροφυλακής για την τρομοκράτηση των συντροφισσών των αγωνιστών, την καταδίωξη στα κακοτράχαλα βουνά, με στόχο την εξόντωσή τους, των τελευταίων παράνομων αγωνιστών, και βέβαια την «οδυσσειακή», επιτυχή δραπέτευσή τους από την Ικαρία. Επρόκειτο για τους: Τσερμέγκα Γιάννη, Γκότζο Χαράλαμπο, Τσαμπή Στρατή, Καλαμπόγια Αντώνη, Μπάφα Μήτσο, Φρούζε Βασίλη, Παπαγεωργάκη Στέφανο.