Ο Γ. Μαλαγάρης γεννήθηκε το 1908 στους Πάνω Αρβανίτες. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος και αμπελουργός. Μετά το Δημοτικό, στο χωριό του, ο Γιάννης έβγαλε το Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου, και έπειτα τη Σχολή Ευελπίδων, με άριστα. Το 1927 γίνεται ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού. «Μπλέκεται» με το κίνημα ενάντια στη δικτατορία Πάγκαλου και στο ανιβασιλικό κίνημα (με τους Σαράφη, Τσιγάντε, κ.ά.). Για τη δράση του αυτή αποτάσσεται, δικάζεται και φυλακίζεται στην Αίγινα. Μετά πολλών βασάνων επιστρέφει στις Ενοπλες Δυνάμεις και πολεμά στη Μ. Ανατολή τους ναζί. Κι εκεί «μπλέκεται» με το αντιφασιστικό κίνημα στο στρατό, δικάζεται από έκτακτο στρατοδικείο και κλείνεται από τους Αγγλους «συμμάχους» στη φυλακή Γκεμπέιτ. Αποφυλακίζεται το 1946, επιστρέφει στο χωριό του και αγωνίζεται με το ΚΚΕ. Οπως πανελλαδικά, έτσι και στη Σάμο διώκονται, βασανίζονται, δολοφονούνται οι ΕΑΜίτες αγωνιστές. Την ΠΕ του ΚΚΕ Σάμου, αναλαμβάνει ο Γιάννης Σαλάς, ο οποίος ανακοινώνει στον Μαλαγάρη ότι του ανατέθηκε η αρχηγεία του Δημοκρατικού Στρατού στη Σάμου. Ιούλη του 1947 μαζεύτηκαν 60 αντάρτες. Αργότερα ήταν πολλαπλάσιοι. Παρά το κυνηγητό, ο ΔΣΣ ανδραγαθεί, ακόμα και μορφωτικά - πολιτιστικά. Για να ηττηθεί χρειάστηκαν 7.000 στρατιωτών, ΜΑΥδων και άλλων ανδρεικέλων. Σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον Κέρκη (20/7/1949) ο περικυκλωμένος Μαλαγάρης, για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού, έγινε κι αυτός, όπως ο Αρης, με μια σφαίρα, «ιδανικός αυτόχειρας» του λαού.