Ο τόπος και ο λαός μας μπήκαν στην τροχιά των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι υπάκουοι στο νεοταξικό πλανηταρχείο, πρώην και νυν κυβερνώντες, μας τσουβάλιασαν στο «άρμα» του παντοκρατορικού ΝΑΤΟ, ανακηρύσσοντάς το υπέρτερο «πρωταθλητή» των Αγώνων. Ο «Βένετος», αξιοποιώντας το μακελειό στη Μαδρίτη, επικύρωσε τη συμφωνία, την οποία έκανε ο «Πράσινος» για «προστασία» των Αγώνων από το ΝΑΤΟ, αποπλανώντας την κοινή γνώμη με συμφωνίες εκεχειρίας με διάφορες χώρες (όχι, βέβαια, και με τη «βάρβαρη» Κούβα). Διόλου παράξενο, λοιπόν, αν οι δικομματικοί εταίροι - όπως συνέβαινε στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, κατά παραγγελία, ποιητές να προσυνθέτουν ύμνους για πρωταθλητές, οι οποίοι στηρίζονταν σε ισχυρούς παράγοντες ή είχαν πολιτικές βλέψεις - αναθέσουν τη συγγραφή «Υμνου» για το «ειρηνοποιό» ΝΑΤΟ, του οποίου η υπεροπλισμένη στρατιά, ήδη, εισέβαλε στη χώρα μας, εγκαινιάζοντας τις εισβολές και στις επόμενες διοργανώτριες χώρες. Επομένως, όπως στην αρχαιότητα οι Ολυμπιακοί, επειδή επιδρούσαν καθοριστικά στην πολιτικοκοινωνική ζωή, αποτελούσαν μέσο χρονολόγησης σημαντικών γεγονότων και περιόδων, έτσι και οι υπό ΝΑΤΟικό έλεγχο Ολυμπιακοί του 2004 αποτελούν χρονολογικό ορόσημο, κρίσιμο διεθνώς.

Δεν αστειευόμαστε. Σοβαρολογούμε, μιλώντας εμμέσως για το βιβλίο των Ελένης Νικολαΐδου - Χρήστου Κάτσικα «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην αρχαία Ελλάδα - Οι αθέατες πλευρές» (εκδόσεις «Σαββάλα»), το οποίο διαφέρει από όσα βιβλία, παραγνωρίζοντας τις ιστορικές πηγές, ωραιοποιούν και εξαγνίζουν τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες, παρασιωπώντας πολύμορφες (οικονομικο-πολιτικές, επεκτατικές, παράνομες πολιτογραφήσεις, επαγγελματοποιήσεις, δωροδοκήσεις αθλητών και ελλανοδικών, βίαιες και θανάσιμες «πρωταθλητικές» κ.ά.) «ασκήμιες» των διοργανωτών, αρχόντων του πλούτου και της εξουσίας, παραγόντων κλπ. Πολλοί αρχαίοι φιλόσοφοι, ποιητές και ιστορικοί κατέλιπαν την αποκαλυπτική κριτική τους για ποικίλα βλαβερά - και για τους αθλητές - φαινόμενα σε διάφορους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο ρεαλιστής Ευριπίδης, λ.χ., έλεγε: «Στην Ελλάδα είναι χιλιάδες τα κακά, κανένα όμως χειρότερο από το γένος των αθλητών». Ας δούμε, όμως, τους βασικότερους όρους της αρχαίας «εκεχειρίας», την οποία επικαλέστηκαν, ώστε να την παραβούν οι δικομματικοί εταίροι: Ανακήρυξη της διοργανώτριας πόλης - κράτους ως ουδέτερης και απαραβίαστης. Απαγόρευση εισόδου σ' αυτήν όπλων και στρατού. Παύση των εχθροπραξιών της διοργανώτριας πόλης, αλλά και όλων των συμμετεχόντων στους Ολυμπιακούς, χωρών. Για το πόσο σέβονται την εκεχειρία η συμμετέχουσα σε εχθροπραξίες Ελλάδα, οι ΗΠΑ, η Αγγλία και συμμέτοχες στους αγώνες χώρες, «μιλά» ο γύρω μας ζόφος... Οι αγώνες του 2004 μόνον Ανολυμπιακοί θα έπρεπε να λέγονται.