«Οι αστοί συγγραφείς έχουν γεμίσει και γεμίζουν βουνά από χαρτί, εξυμνώντας τον ανταγωνισμό, το ατομικό επιχειρηματικό πνεύμα και τις άλλες υπέροχες αρετές και θέλγητρα των καπιταλιστών και του καπιταλιστικού καθεστώτος... Στην πραγματικότητα όμως τη μικρή εμπορευματική ανεξάρτητη παραγωγή, όπου ο ανταγωνισμός μπορούσε να καλλιεργεί σε κάπως πλατιά κλίμακα το επιχειρηματικό πνεύμα, την ενεργητικότητα, την τολμηρή πρωτοβουλία, ο καπιταλισμός την έχει από καιρό αντικαταστήσει με τη μεγάλη και πολύ μεγάλη εργοστασιακή παραγωγή, με μετοχικές επιχειρήσεις, με τα καπιταλιστικά συνδικάτα και τα άλλα μονοπώλια. Μέσα σ' έναν τέτοιο καπιταλισμό, ανταγωνισμός σημαίνει κατάπνιξη του επιχειρηματικού πνεύματος, της ενεργητικότητας, της τολμηρής πρωτοβουλίας της μάζας του πληθυσμού...». Από το άρθρο του Λένιν «Πώς να οργανώσουμε την άμιλλα», που γράφτηκε 24-27 Δεκέμβρη του 1917. Και όμως μοιάζει να γράφτηκε χτες, όπως και όλα τα άλλα κείμενα που περιέχονται στη δίτομη συλλογή «Για την Αγωγή και την Παιδεία» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Η επιλογή και παρουσίαση των κειμένων του Β. Ι. Λένιν έγινε από επιτελείο επιστημόνων της Ακαδημίας Παιδαγωγικών Επιστημών της ΕΣΣΔ και πρωτοκυκλοφόρησε το 1980. «Ο υπουργός» έγραφε ο Λένιν το 1895 στο άρθρο του «Τι σκέφτονται οι υπουργοί μας;» «βλέπει τους εργάτες σαν μπαρούτη και τις γνώσεις και τη μόρφωση σαν σπίθα. Ο υπουργός είναι βέβαιος πως αν πέσει σπίθα πάνω στην μπαρούτη η έκρηξη θα στραφεί πρώτα-πρώτα ενάντια στην κυβέρνηση». Ας πάρουμε τώρα τη «σπίθα» από το χέρι του μεγάλου επαναστάτη...