Οπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, μια βδομάδα πριν τις εκλογές, εμφανίζονται πάλι «ανεξάρτητοι», «ανένταχτοι», «άσπιλοι κι αμόλυντοι», να διεκδικήσουν την ψήφο φοιτητών και σπουδαστών. Πρόκειται για μια παλιά και δοκιμασμένη ιστορία «ανταρτών» από τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, που μαζεύοντας την παρέα τους προσπαθούν να εμφανιστούν ως κάτι το διαφορετικό.

Οσο για την καραμέλα που πιπιλούν είναι επίσης γνωστή: Φτύνουν γενικώς τις παρατάξεις - λες κι αυτοί δεν αποτελούν παράταξη - και τα κόμματα - λες και δεν ψηφίζουν κι αυτοί κάποιο κόμμα και συγκεκριμένο μάλιστα στις βουλευτικές εκλογές. Μόνιμη ατάκα τους είναι «να κοιτάξουμε το τμήμα μας, τη σχολή μας».

Ετσι, δεν ασχολούνται με τα νομοσχέδια, τις εξαγγελίες της κυβέρνησης ή την πολιτική που ακολουθείται στην εκπαίδευση, αλλά, όπως λένε, περιμένουν αυτές οι εξελίξεις να 'ρθουν στο τμήμα για να ασχοληθούν. Με λίγα λόγια, δηλαδή, άσε τα νομοσχέδια και την πολιτική της κυβέρνησης να περνούν! Την ώρα που κατακαίγεται όλο το δάσος, ισχυρίζονται ότι μπορεί να σωθεί ένα δέντρο!

Τα δήθεν ανεξάρτητα σχήματα αποδεικνύεται ότι είναι πρωτίστως ανεξάρτητα από τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες των φοιτητών. Γιατί δεν υπάρχουν ειδικοί ή σωτήρες για τα ιδιαίτερα προβλήματα της κάθε σχολής και τμήματος. Τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ και οι φοιτητές και σπουδαστές τα ζουν καθημερινά, είναι στενά δεμένα με τη γενικότερη πολιτική που ακολουθείται, π.χ., η κακή υλικοτεχνική υποδομή είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης, τα λιγοστά και απαρχαιωμένα σε πολλές περιπτώσεις συγγράμματα είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που δε θέλει τη δωρεάν διανομή τους αλλά μεθοδεύει να πληρώνουμε τα συγγράμματα κτλ.

Αρα, από τη μια είναι αυτοί που παλεύουν ώστε το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να απαντήσει ενωμένο και δυνατό στην επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση στην ανώτατη εκπαίδευση, κι «αυτοί» δεν είναι άλλοι από την ΠΚΣ. Από την άλλη, στέκονται τα αυτοαποκαλούμενα «ανεξάρτητα», που χτίζουν συντεχνιακές αντιπαραθέσεις επιδιώκοντας το «διαίρει και βασίλευε». Διαλέξτε μπάντα...

Τα παιδιά των ΕΑΑΚ «χτύπησαν» ξανά, ξεπερνώντας τον εαυτό τους. Μια μέρα μετά την κατάθεση του ν/σ για την ψευδεπίγραφη «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ, από την κυβέρνηση, κατ' εντολή των Βρυξελλών, στην κατεύθυνση δημιουργίας του «Ενιαίου ευρωπαϊκού ανταγωνιστικού χώρου» (δηλαδή του πώς συνολικά οι πολυεθνικές θα εκμεταλλεύονται τους νέους της Ευρώπης και θα τους προσαρμόζουν στα συμφέροντά τους), τα ΕΑΑΚ στη Θεσσαλονίκη διαδήλωσαν προς... το ΤΕΕ!

Η συντεχνία στο μεγαλείο της! Τα παιδιά δεν μπορούν ή δε θέλουν να καταλάβουν τι επιχειρείται σήμερα στην Ανώτατη Εκπαίδευση, πως οι αλλαγές αυτές συνδέονται με το αυριανό μοντέλο του εργαζόμενου-γρανάζι των επιχειρήσεων. Αλήθεια, πόσο διαφέρει αυτή η τακτική από τη θέση της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ για «τις συντεχνίες που μας κυνηγάνε»;

Σημειώνουμε ότι την ίδια ώρα φοιτητές του ΑΠΘ και του ΠΑΜΑΚ, με αποφάσεις ΓΣ, διαδήλωναν ενάντια στο ν/σ, ενάντια στις κατευθύνσεις της Μπολόνια, μαζικά, αποφασιστικά, δίνοντας ένα πρώτο μήνυμα-απάντηση στα σχέδια κυβέρνησης-ΕΕ, με κατάληξη στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, «καλησπερίζοντας» δυναμικά τον υπουργό. Η ΠΚΣ ήταν εκεί. Εμείς, βλέπετε, «παίρνουμε γραμμή» από τα συμφέροντα της πλατιάς μάζας φοιτητών και σπουδαστών και ενάντια στους εχθρούς τους κι όχι απ' το Μαξίμου...