Οταν ο φασίστας Νίκος Μαστοράκης ανέκρινε τους φοιτητές για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, διέκοπτε αυτούς που προσπαθούσαν κάτι να ψελλίσουν: «Ναι, αλλά οι οικοδόμοι ή διάφοροι άσχετοι τι δουλιά είχαν ανάμεσα στους φοιτητές;». Με τον ίδιο τρόπο ακριβώς, ο «γιος» του Μαστοράκη κ. Ανωμερίτης, σε συνέντευξη Τύπου για τα γεγονότα στο λιμάνι του Πειραιά, έλεγε: «Δεν ήταν ναυτεργάτες αυτοί που χτυπήθηκαν, αλλά ξένα στοιχεία, που είχαν εισχωρήσει στους διαδηλωτές». Αφού λοιπόν δεν ήταν ναυτεργάτες και δεν είχαν καμιά δουλιά στο λιμάνι, ας δώσουμε διαταγή να τους λιντσάρουν!...

Ετσι γεννάται το ερώτημα: Τι κάνουμε όταν βρεθούμε μπροστά στο λιντσάρισμα συνανθρώπου μας; Την απάντηση δίνει ο ίδιος ο υπουργός Ναυτιλίας μέσα από το απόσπασμα του βιβλίου του, που σύντομα θα κυκλοφορήσει από τη Χαριλάου Τρικούπη με τίτλο Κόπτομεν κιμά παρουσία πελάτου...: «Οταν βρεθείτε μπροστά σ' έναν ένστολο που ανοίγει στα δύο το κεφάλι ενός διαδηλωτή, έχετε δικαίωμα να ρωτήσετε τον διαδηλωτή τι επάγγελμα κάνει. Διότι, σύμφωνα με το νόμο, μόνο αν έχετε το ίδιο επάγγελμα μπορείτε να του παράσχετε βοήθεια. Γι' αυτό όμως χρειάζονται και τα απαραίτητα χαρτιά που να το αποδεικνύουν. Αν δεν έχετε σχέση με το επάγγελμα του διαδηλωτή και παρ' όλα αυτά, στο όνομα της ανθρωπιάς και του χριστιανισμού κτλ., επιθυμείτε να του συμπαρασταθείτε για να μη νιώθει μόνος, είναι καλύτερο ν' ανοίξετε μόνος σας το κεφάλι σας ή να σπάσετε όπως μπορείτε το πόδι σας. Τελευταίο και σημαντικό, να βρείτε μέσον να φύγετε, γιατί, όπως στη χούντα έτσι και τώρα, η μεγαλύτερη χαρά των μπάτσων μας είναι να δέρνουν μέσα στο ασθενοφόρο».

Κατόπιν τούτου απονέμομεν: Το βραβείο για τον καλύτερο λακέ στον κ. Ανωμερίτη, το βραβείο κοστουμιού στον εφοπλιστή Αγούδημο, γιατί για πρώτη φορά είδαμε γουρούνι ντυμένο σε λευκό κοστούμι να καθοδηγεί άνδρες του Λιμενικού, και το βραβείο πάπιας στη Νέα Δημοκρατία, κι ας έχει συμπεριφορά κότας.