Η κυρία Μπακογιάννη εξελίσσεται σε μοιραία υπουργό Εξωτερικών, με τις τελευταίες κινήσεις της έναντι της Αγκυρας. Πιστή στα κελεύσματα των Αμερικανών, μετά τους τηλεοπτικούς κομπασμούς για τη συμφωνία του Μορατόριουμ, προχώρησε και στο επόμενο θαύμα της: να αντιτεθεί στη θέληση των Κυπρίων για άσκηση βέτο. Το Μορατόριουμ πλήττει κυρίως το αγωνιστικό πνεύμα που διαπερνά το Αιγαίο, το οποίο εύχομαι να μην καταντήσει μια απελπισμένη θάλασσα.

Ας μη βιαστούν οι οπαδοί του αφηρημένου διεθνισμού να μου καταλογίσουν ευθιξία εθνικιστικού τύπου. Απλώς πρόκειται για μια ακόμη ανάγνωση της Ιστορίας ως Ιστορίας και όχι ως προπαγάνδας. Με τη συμφωνία, το πλεονέκτημα του Αιγαίου χαλαρώνει εις βάρος μας, φετιχοποιώντας την αριθμητική υπεροχή της Αγκυρας. Η βιασύνη της δυτικόπληκτης κυβέρνησης αποδεικνύει τη σταθερή απόφασή της να κλείσει όπως - όπως αυτό το ζήτημα. Ως εκ τούτου, ο κοινός νους, μετά τα τελευταία γεγονότα, δε θ' αργήσει να βρεθεί σε μια κατάσταση μόνιμης ανησυχίας έναντι της αυθαιρεσίας και της αποχαλίνωσης της Αγκυρας. Το βέτο δεν είναι μόνο σήμα αξιοπρέπειας, είναι δείγμα εξαιρετικής προσοχής και ετοιμότητας σε κάθε κίνηση εχθρών και φίλων. Είναι η φυσική μας οχύρωση απέναντι στον ιμπεριαλισμό και στον κλονισμό που θέλει να προκαλέσει. Το βέτο δεν ξεχωρίζει τον Ερντογάν από τους στρατηγούς, γιατί είναι ακριβώς το ίδιο. Αντίθετα, το βέτο κοιτά τη μέσα Τουρκία, τις φυλακές που ξεχειλίζουν, τα βασανιστήρια που γίνονται σε καθημερινή βάση και το κυνήγι των Κούρδων. Ο χειρισμός του βέτο είναι υψηλή τέχνη που αφήνει πίσω της την απρόσωπη Ντόρα, αφού δεν έχει καμιά γνώση να αξιοποιήσει. Το βέτο περνά στην ηγεσία της Κύπρου, που δοκιμάζεται από τις δυνάμεις της κατοχής της Τουρκίας.