«Η κρίση χτύπησε τους Ρώσους μεγιστάνες (...) Ο πιο προβεβλημένος εκπρόσωπος της νέας τάξης πλουσίων της Ρωσίας αναγκάζεται να βγάλει στο σφυρί ορισμένα από τα πιο εντυπωσιακά του αποκτήματα (...) Ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς που έχει υποστεί ισχυρότατο πλήγμα από την παγκόσμια ύφεση, προτίθεται να πουλήσει την ποδοσφαιρική ομάδα Τσέλσι ή το υπερπολυτελές γιοτ "Pelorus" (...) Πάντως δεν χάνει το κέφι του (...) Το πάρτι που οργάνωσε στη Νέα Υόρκη δεν είχε λιγότερη χλιδή από αυτή που έχουν συνηθίσει οι καλεσμένοι του. Το μουσικό γκρουπ Kings o Leon που έπαιξε ειδικά για τη βραδιά έλαβε το ποσό των 450.000 δολαρίων» (το ρεπορτάζ στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

«Να υποχρεωθούν οι τράπεζες να δανείζουν με ευνοϊκούς όρους επιχειρήσεις που έχουν οικολογικά προγράμματα αλλά και ιδιώτες που θέλουν να μετατρέψουν τις κατοικίες τους σε ενεργειακά ουδέτερες (...) Δεν με ενδιαφέρει η ετικέτα του "τέλους του καπιταλισμού", αλλά το γεγονός ότι το χρήμα είναι κοινό αγαθό και πρέπει να χρησιμεύει σε όλους, πρέπει να το δικαιούνται όλοι (...) Καπιταλισμός ή όχι ένα μέρος της λύσης μπορεί να είναι κεϊνσιανό, δηλαδή δημόσια έργα» (η Σούζαν Ζορζ της οργάνωσης Attac στην ΑΥΓΗ).

«Το κοινωνικό γεγονός της νεανικής εξέγερσης έχει ήδη καταγραφεί ακόμη και αν αυτή υποτεθεί απολύτως σιωπηρή και αφασική, πράγμα που βεβαίως δεν ισχύει κατ' ουδένα τρόπο για τη συγκεκριμένη εξέγερση, που εντυπωσίασε με την εφευρετικότητά και φαντασία της, με την ωριμότητα της απόγνωσής της, κι ακόμη με τη δημιουργική ανάληψη του πρόσφατου ιστορικού και κινηματικού παρελθόντος» (ο Κ. Βεργόπουλος στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).