«Η μεγαλύτερη αμερικανική εταιρεία αλουμινίου Alcoa μείωσε την παραγωγή της κατά περίπου 25%. Η Toyota σχεδιάζει να κλείσει τα εργοστάσιά της στο ιαπωνικό έδαφος για μερικές ημέρες τον μήνα φέτος. Τα Χριστούγεννα οι τεχνολογικές εταιρείες της Silicon Valley ζήτησαν από το προσωπικό τους να παραμείνει στο σπίτι του. Η παραγωγή πέφτει, πέφτει... πέφτει... Το μοναδικό πράγμα που ακόμη ανεβαίνει είναι τα αδιάθετα εμπορεύματα των εταιρειών (...) Στις ΗΠΑ ο λόγος των αποθεμάτων προς τις πωλήσεις αυξάνει με τους ταχύτερους ρυθμούς που έχουν ποτέ καταγραφεί. Στην Ιαπωνία ο λόγος των αποθεμάτων προϊόντων υψηλής τεχνολογίας προς τις εξαγωγές υπερβαίνει κάθε όριο. Το ίδιο συμβαίνει με όλες τις χώρες εξαγωγής συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Για τις εταιρείες η αποθήκευση αποθεμάτων έχει κόστος σε ρευστότητα (...) Τούτο θα οδηγήσει σε περαιτέρω περικοπές στην παραγωγή (...) Μέχρι στιγμής η αύξηση της ανεργίας ήταν ήπια (...) Η αυξανόμενη ανεργία θα περιορίσει τη ζήτηση, θα αυξήσει τα αποθέματα και θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση της παραγωγής. Αυτός είναι ο λόγος που οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τονώσουν τη ζήτηση. Γι' αυτό εξάλλου και η Γερμανία ενέκρινε νέο πακέτο τόνωσης της οικονομίας (...) Το καθαρό χρέος των 10 δισ. δολαρίων της Alcoa αντιστοιχεί μόλις στο 2,5% των κερδών προ φόρων και αποσβέσεων χρεών (...) Προκειμένου ο όμιλος να πετύχει ετήσιες περικοπές 450 εκατομμυρίων δολαρίων, θα απολύσει 13.500 εργαζόμενους, ή περίπου το 13% του εργατικού δυναμικού (...) Η Alcoa άργησε να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον. Οι χαλυβουργίες της Βόρειας Αμερικής έχουν ήδη από τον Αύγουστο μειώσει την παραγωγή τους κατά τα δύο πέμπτα (...) Η απόδοση μερίσματος της Alcoa στο 6% δεν είναι διατηρήσιμη (...) Το άχθος του θα συνεχίσει να βαρύνει τις μετοχές της» (το άρθρο σε Financial Times / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Για τον πρώην Πρόεδρο της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ' Εστέν η άνοιξη του 2009 θα είναι καθοριστική με κύριο κριτήριο την ανεργία που αν ξεπεράσει στις ΗΠΑ, στη Γαλλία και στη Γερμανία και στις άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες το 10% θα προκληθούν κοινωνικές εντάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες (...) Η αντιμετώπιση μιας μαζικής ανεργίας και η πρόληψη κοινωνικών εκρήξεων απαιτούν ενίσχυση του ρόλου των ευρωπαϊκών θεσμών από την Επιτροπή μέχρι και το Κοινοβούλιο» (ο Γ. Καπόπουλος στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).