«Για την Αμερική η επικράτηση του Ομπάμα είναι μεγάλη αλλαγή (...) εξέφρασε προοδευτικές θέσεις στα θέματα των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών» (ο Χρ. Ρουμελιώτης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Ο Ομπάμα δεν είναι ταχυδακτυλουργός για να βγάζει λύσεις - περιστέρια από τις τσέπες του (...) είναι μια μεγάλη ελπίδα (...) θα ήταν όμως μεγάλο λάθος αν πίστευε κανείς ότι αυτή η υποθετική άλλη Αμερική θα ξέχναγε τα συμφέροντά της για να λειτουργήσει σαν φιλανθρωπική οργάνωση» (ο Ρ. Σωμερίτης στο ΒΗΜΑ).

«Το γεγονός ότι ο Ομπάμα διαδέχεται τον χειρότερο πρόεδρο και κληρονομεί τεράστια προβλήματα, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη πρόκληση και ταυτοχρόνως μια μεγάλη πολιτική δυνατότητα. Η λαϊκή και η διεθνής υποστήριξη είναι ένα γιγαντιαίο πολιτικό κεφάλαιο, που του εξασφαλίζει μεγάλα περιθώρια πρωτοβουλιών. Εάν αφεθεί να απορροφηθεί και κινηθεί στην πεπατημένη οι μεγάλες προσδοκίες μεσοπρόθεσμα θα μετατραπούν σε μπούμερανγκ» (ο Σ. Λυγερός στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Από σήμερα τα ψέματα τελειώνουν, οι δικαιολογίες εκλείπουν και οι Αμερικανοί πολίτες που προσβλέπουν στην προεδρία του κ. Ομπάμα αναμένουν ότι θα δουν σοβαρές προσπάθειες και προγράμματα που θα στοχεύουν στη βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου (...) η ελπίδα δε χορταίνει τους ανθρώπους, ούτε η προσδοκία (...) ο κ. Ομπάμα είναι υποχρεωμένος να κολυμπήσει αμέσως στα βαθιά νερά (...) οι συνεργάτες του νέου προέδρου πιστεύουν ότι η απερχόμενη κυβέρνηση δεν έχει ομολογήσει όλη την αλήθεια: ότι δηλαδή ίσως χρειαστούν τέσσερα χρόνια της πρώτης θητείας του κ. Ομπάμα για να νιώσουμε τα θετικά αποτελέσματα» (ο Μ. Ιγνατίου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).