«Μπορεί η πτώση του Τείχους να έχει θεωρηθεί κρίσιμη στιγμή για την κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ και το θρίαμβο του συστήματος της ελεύθερης αγοράς, ωστόσο δημοσκόπηση που έκανε η εταιρεία "Γκλόμπσκαν" σε 27 χώρες του κόσμου, για λογαριασμό του BBC, έδειξε ότι μόνο ένα 11% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί σωστά (...) η δημοσκόπηση έγινε σε πλήθος 29.000 ανθρώπων, κατά το διάστημα 19 Ιουνίου-13 Οκτωβρίου (...) ένα 23% εκτιμά ότι το καπιταλιστικό σύστημα έχει ελαττώματα, και μάλιστα θανάσιμα, οπότε ο κόσμος χρειάζεται ένα νέο σύστημα (...) "Φαίνεται ότι η πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το 1989, δεν ήταν και τόσο συντριπτική νίκη του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς, όπως φάνηκε ότι ήταν τότε", δήλωσε ο πρόεδρος της "Γκλόμπσκαν", Ντεγκ Μίλερ, στο πρακτορείο Ρόιτερ (...) η ίδια δημοσκόπηση έδειξε ότι μερικά στοιχεία του σοσιαλισμού, όπως η εξίσωση του πλούτου, εξακολουθούν να ελκύουν πολλούς» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Ο κομμουνισμός ως πολιτική πρακτική απέτυχε παταγωδώς και τελειωτικά. Η διατύπωση αυτή μπορεί να ακούγεται απόλυτη, αλλά η πραγματικότητα είναι αμείλικτη» (ο Σ. Καλύβας στο ΒΗΜΑ).

«Η σύγχρονη ελληνική αριστερά (...) έριχνε όλο το βάρος της στις ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις (...) επέμενε στο "ειρηνικό πέρασμα". Επαθε και έμαθε. Το ΚΚΕ (...) αποφάσισε να ανακηρύξει τον εμφύλιο "κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα" (...) και να μπει (...) σε μια μάχη που το ίδιο υποκίνησε» (ο Θ. Καρτερός στην ΑΥΓΗ).

«Απέναντί μου κάθεται ένας πολιτικός 54 χρόνων (...) τροτσκιστής στα πρώτα του νιάτα - ίσως έτσι εξηγείται η ικανότητά του στον "εισοδισμό" (...) ο Μ. Χρυσοχοΐδης πέτυχε ευρύτερες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες στην επιχείρηση εναντίον της 17Ν (...) θα προχωρήσει την "επιχείρηση Εξαρχεια" με την ΕΛ.ΑΣ. αλλά τώρα (ελπίζει) νομιμοποιημένη με νέες συμμαχίες (...) "η δουλειά μας είναι να προστατεύσουμε τη σωματική ακεραιότητα και ελευθερία μιας αξιόλογης συγγραφέα, της Σώτης Σωτηροπούλου που δέχθηκε επίθεση στα Εξάρχεια" (...) ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης πόνταρε και ποντάρει πολύ στην απαξίωση του αντιπάλου. Στην αποΐδεολογικοποίηση της δράσης του» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).