«Στη Σοβιετική Ενωση η κυρίαρχη μορφή διαφθοράς έπαιρνε τη μορφή του μπλατ (...) το μπλατ αντιπροσώπευε κυρίως μια ανταλλαγή εξυπηρετήσεων. Πρόκειται για ένα είδος μη χρηματικής ανταλλαγής, που βασίζεται σε χάρες που έκανε ο ένας στον άλλο (...) το μπλατ ήταν πιο αποδεκτό μεταξύ του πληθυσμού σε σχέση με τη σημερινή χρηματική διαφθορά. Αυτό οφείλεται κυρίως στις διαφορετικές κοινωνικές επιπτώσεις των συστημάτων. Το μπλατ είχε έναν εξισωτικό χαρακτήρα, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει όταν η διαφθορά παίρνει τη μορφή καταβολής πληρωμών (...) ο κομισάριος έπρεπε να έχει φιλία με τον μανάβη της γειτονιές για να του βρει φρέσκα φρούτα (...) όλα αυτά άλλαξαν ριζικά με την εμφάνιση της οικονομίας της αγοράς (...) σήμερα κανένας δεν έχει ανάγκη να γίνει φίλος του μανάβη για να αποκτήσει φρέσκα φρούτα» (ο Τάκης Μίχας στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι στη δεκαετία του '70 στις ΗΠΑ ο μαζικός εμβολιασμός για πανδημία της γρίπης που τελικώς δεν ήρθε είχε ως αποτέλεσμα περισσότερα - και σοβαρά - προβλήματα από τις παρενέργειες (...) αντιστοίχως η ανησυχία των γονιών σε μερικές χώρες και η απόφασή τους να μην προχωρήσουν στον εμβολιασμό των παιδιών τους για κάποιες παιδικές ασθένειες είχε ως αποτέλεσμα ακόμα και σήμερα βαρύτατα κρούσματα που θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί (...) Είναι μια δύσκολη απόφαση που γίνεται ακόμα δυσκολότερη όταν αφορά τα παιδιά μας (...) και αυτή τη φορά παρακολουθούμε έναν πόλεμο μεταξύ των γιατρών, οι οποίοι φτάνουν μέχρι το σημείο να κάνουν υπαινιγμούς για συμφέροντα εταιρειών που προωθούν το εμβόλιο» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

«Ο Ζαχαριάδης όχι μόνο δεν πρόσφερε τίποτε στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, αλλά το ζημίωσε ανεπανόρθωτα (...) και αυτές τις λίγες ικανότητες που είχε τις διέθεσε στην εξυπηρέτηση του κομμουνιστικού κέντρου, δηλαδή της Σοβιετικής Ενωσης και τον τότε αρχηγό της τον Στάλιν (...) δεν θέλει ρώτημα πως η μεγαλύτερη ζημιά που έκανε ήταν όταν οδήγησε συνειδητά το κόμμα στον φοβερό εμφύλιο του 1946-1949 (...) όλα αυτά δεν είναι αυθαίρετοι συλλογισμοί (...) ο εμπεριστατωμένος πρόλογος του Λεωνίδα Κύρκου αποτελεί ένα ακόμη τεκμήριο της αναμφισβήτητης αξίας του βιβλίου» (παρουσίαση ενός ακόμη βιβλίου από την ΑΥΓΗ).