«Πρόθυμη να αναθεωρήσει τη στάση της στο Σκοπιανό εμφανίζεται η αμερικανική κυβέρνηση, προκειμένου να διευκολύνει μια λύση στο ζήτημα της ονομασίας. Οπως πληροφορείται "Το Βήμα", ο κ. Μπαράκ Ομπάμα αλλά και η κυρία Χίλαρι Κλίντον προτείνουν στον κ. Γ. Παπανδρέου , εφόσον ανταποκριθεί θετικά, να ανακοινώσουν οι ΗΠΑ στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι στο εξής αναγνωρίζουν την πΓΔΜ ως Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, με την αιτιολογία ότι ομιλεί τη βορειο-μακεδονική γλώσσα. Την πρόταση διατύπωσε στον Ελληνα πρωθυπουργό η Αμερικανή υπουργός Εξωτερικών και επανέλαβε χθες ο Αμερικανός πρόεδρος» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

Στα παραμέσα του σχετικού ρεπορτάζ διαβάζεις ότι το θέμα σχετίζεται με το επείγον της ένταξης των δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ για την εγκατάσταση της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας, με την Τουρκία να ζητά ήδη οι πύραυλοι να είναι σε πλωτό μέσο κάπου στο Αιγαίο. Πόσο καιρό πριν το ΚΚΕ σημειώνει ότι καθώς οξύνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, από την προσοχή του λαϊκού κινήματος δεν πρέπει να ξεφεύγουν τα γεωπολιτικά παιχνίδια που παίζονται στη γειτονιά μας; Ε, κοντός ψαλμός. Το ταξίδι του Παπανδρέου στις ΗΠΑ προβάλλεται πανηγυρικά από το σύνολο του αστικού Τύπου ως επιτυχία και με «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» εστιάζεται στο θέμα της βίζας. Είναι πράγματι επιτυχία από τη σκοπιά των συμφερόντων της αστικής τάξης. Γι' αυτό και πανηγυρίζουν για τις «κοινές αξίες» τους. Ποιες είναι αυτές; Τις αναφέρει δεικτικά το σχόλιο του γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ:

«Οι κοινές αξίες και αρχές της ελληνικής κυβέρνησης και αυτής των ΗΠΑ, στις οποίες αναφέρθηκε με υπερηφάνεια ο πρωθυπουργός, στάζουν αίμα λαών σε όλο τον κόσμο και στην περιοχή μας, ανάμεσά τους και του ελληνικού λαού. Η Κύπρος, η Γιουγκοσλαβία, η Παλαιστίνη είναι μερικά μόνο από τα τελευταία θύματά τους» (στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).