«Η δαιμονοποίηση του ΔΝΤ και η απόλυτη απόρριψη κάθε πρόσθετου μέτρου δε συνιστούν υπεύθυνη στάση. Ελπίζουμε πως ο αρχηγός της Ν.Δ. θα σταματήσει να ακούει τις σειρήνες του λαϊκισμού που εκφράζουν φθαρμένα στελέχη της παράταξής του, τα οποία δυστυχώς συνεχίζουν να παίζουν σημαντικό ρόλο. Οι ώρες που περνάει ο τόπος είναι κρίσιμες και απαιτούν υψηλό αίσθημα ευθύνης και από την κυβέρνηση, αλλά και από την αντιπολίτευση» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).λ

Το μήνυμα δεν αφορά στον κ. Σαμαρά που έχει χειροκροτήσει ξανά και ξανά την κυβερνητική πολιτική, αλλά στην ανάγκη να εκπέμπεται από το σύνολο του αστικού πολιτικού κόσμου ένα και μόνο μήνυμα: ότι τα καινούρια δάνεια που θα έρθουν να προστεθούν στα προηγούμενα είναι αναγκαία για το κοινό καλό. Πρέπει, δηλαδή, να πειστεί ο κόσμος ότι κάθε καινούρια θηλιά στο λαιμό του είναι για το καλό του. Κι όμως, όλη η μέχρι τώρα εμπειρία μαρτυρά το αντίθετο: τα δάνεια διαιωνίζουν τα χρέη και είναι μόνο τα λαϊκά στρώματα που πληρώνουν διαρκώς τη ζημιά. Το χρήμα δεν προορίζεται για κάλυψη κοινωνικών αναγκών αλλά για νέες ενισχύσεις στο κεφάλαιο. Ακόμα χειρότερα: Ακριβώς επειδή το κρατικό ταμείο υπάρχει από και για τις ανάγκες του κεφαλαίου, με πρόσχημα και τα χρέη, για τα λαϊκά στρώματα έρχονται νέες περικοπές δικαιωμάτων, ειδικά για τους εργαζόμενους ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής που πουλάνε την εργατική τους δύναμη, γιατί μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη κερδοφορία για το κεφάλαιο. Τη συνείδηση αυτής της πραγματικότητας από τους εργαζόμενους θέλει να αποτρέψει η αστική τάξη και ζητά από τους πολιτικούς της να μην εκπέμπουν θολά μηνύματα. Στο ακριβώς αντίθετο πρέπει να στοχεύουν οι ταξικοί αγώνες: Οξύνοντας την αντίθεση με το κεφάλαιο να βοηθούν τη συνείδηση των εργατών να δει τον πραγματικό αντίπαλο, να κάνει στόχο ζωής την ανατροπή του.