«Οσο παρατείνεται το καθεστώς αβεβαιότητας τόσο η οικονομία κινδυνεύει με αδιέξοδο. Ηδη η αγορά ομολόγων μοιάζει ακινητοποιημένη. Οι συναλλαγές είναι περιορισμένες και κάθε πράξη εκτινάσσει τα επιτόκια δανεισμού σε ύψος ρεκόρ. Πράγμα που σημαίνει ότι ο χρόνος εξαντλείται. Τώρα είναι η ώρα των αποφάσεων. Αλλιώς το ατύχημα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή» (από το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

Οταν άρχιζε όλη αυτή η φιλολογία για τα «spreads» ορισμένοι σημείωναν με νόημα πως ένα τμήμα της αστικής τάξης που αγοράζει και πουλά ομόλογα θα βρεθεί να χάνει. Η ένταση με την οποία ορισμένοι διαμαρτύρονται γιατί πάγωσε η αγορά ομολόγων βεβαιώνει πως είναι παίχτες. Υπάρχει λόγος να συμμερίζεται την αγωνία τους ένας εργάτης; Με αρπαγμένο απ' την εκμετάλλευση εργατών χρήμα παίζουν, αρπαγμένο χρήμα χάνουν - αν χάνουν - αυτό το αρπαγμένο χρήμα-κεφάλαιο θέλουν να αυγατίσουν. Και το κέρδος τους και η χασούρα τους βγαίνουν από τις πλάτες του εργάτη, που για να κερδίσει αυτός πρέπει οι καπιταλιστές να φύγουν απ' τη μέση. Εκεί όλα τα σφυριά, πολύ περισσότερο τώρα που είναι έκδηλη η αδυναμία των καπιταλιστών να δώσουν λύση στο πρόβλημά τους.

«Για να επανέλθει η οικονομία στον ενάρετο κύκλο πρέπει να γίνουν πράξη άμεσα όλες οι μεταρρυθμίσεις που η ίδια η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει, αλλά... ακόμη έχουν μείνει στο επίπεδο των εξαγγελιών (...) H ώρα της κρίσης ήρθε. Oι πολιτικές ηγεσίες πρέπει με την υπεύθυνη στάση τους να ανοίξουν τον δρόμο για να μπουν τα θεμέλια για μια υγιή ελληνική οικονομία» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Την ώρα που η αστική τάξη «κλαίει», την ίδια ώρα κάνει καθαρό και τι επιδιώκει. Ο ενάρετος κύκλος που επικαλείται είναι η αύξηση των κερδών. Και οι μεταρρυθμίσεις που της είναι αναγκαίες είναι το χτύπημα στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς. Η υγιής οικονομία που θέλει, όπως και η «άρρωστη», είναι εξαιρετικά ανθυγιεινή για τους εργάτες. Ενας ακόμα λόγος η σημερινή απεργία να αναδείξει ως αντίπαλο το σύνολο της αστικής τάξης, όπως εξάλλου αντιμετωπίζει η ίδια τους εργάτες.