«Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται τώρα το ύψος των συντάξεων. Η τρόικα λέει ότι δεν μπορούν να ξεπερνούν το 48% των αμοιβών (...) οι δικοί μας υποστηρίζουν ότι το παραπάνω ποσοστό αφορά μόνο το ανταποδοτικό σκέλος της σύνταξης και όχι το προνοιακό. Οπως και να έχει όμως είναι δυνατόν να έμεινε αδιευκρίνιστη μια τόσο κρίσιμη για τις ζωές των ανθρώπων ρύθμιση;» (η υποκρισία στο κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

«Αν τελικά υποκύψει η κυβέρνηση (...) θα καταργηθούν οι συντάξεις και θα αντικατασταθούν με επιδόματα πείνας, φτώχειας και εξαθλίωσης (...) όσοι δεν θα τα καταφέρουν θα καταδικάζονται σε διά βίου εργασία. Και θα μπορούν να ελπίζουν, ότι θα αναπαυθούν στη μετά θάνατον ζωή όπου δεν υπάρχει ούτε εργασία, ούτε σύνταξη (...) αυτά και άλλα εξωφρενικά (...) προκαλούν οργή (...) δεν θα σωθεί η οικονομία με ανθρωποθυσίες (...) το σύστημα οδηγείται σε κατάρρευση και οι πολίτες θα βγουν στους δρόμους για να το αποτελειώσουν, πριν τους αποτελειώσει» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση προέχει η άμεση ενεργοποίηση των προγραμμάτων, των δράσεων και των έργων που συγχρηματοδοτούνται από πόρους της ΕΕ, από το ΕΣΠΑ, καθώς και η προκήρυξη των μεγάλων έργων στον τομέα των υποδομών με συμβάσεις παραχώρησης και ΣΔΙΤ. Η κυβέρνηση πρέπει να ξεπεράσει τις αγκυλώσεις της ώστε να μη χαθεί ούτε ένα ευρώ από τα ταμεία της ΕΕ, να προκηρυχθούν τα έργα που θα φέρουν επενδύσεις» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).