«Δεν θα προκαλέσουμε πολιτική κρίση, θα ψηφίσουμε το Ασφαλιστικό, αλλά διαφωνώ σε όλα» (ο Π. Οικονόμου του ΠΑΣΟΚ / ΤΟ ΒΗΜΑ).

«Το μνημόνιο αποτελεί ήδη νόμο του κράτους και η σκιά του θα πέφτει βαριά πάνω στην ελληνική οικονομία, αλλά και στην πολιτική ζωή της χώρας για τα επόμενα τρία χρόνια. Το ζητούμενο είναι η εξειδίκευση των προβλέψεών του, με όποιον τρόπο γίνεται, να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο επώδυνη για τους εργαζομένους και τους συνταξιούχους. Ετσι, έχει σημασία η επιδιωκόμενη υπογραφή συλλογικής σύμβασης μεταξύ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων (...) Παρά το προβλεπόμενο πάγωμα των αμοιβών, υπάρχει δυνατότητα να δοθούν μικρές αυξήσεις (ωρίμανση, επιδόματα) ειδικά στους χαμηλόμισθους» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Ο γράφων δεν γνωρίζει και δεν έχει συναντήσει ποτέ τον κ. Κουβέλη. Τον έχει παρακολουθήσει τις τελευταίες δεκαετίες και διακρίνει έναν σοβαρό, νηφάλιο άνθρωπο, με ευαισθησίες, που τολμά να είναι ταυτόχρονα και ρεαλιστής (...) Η καταστροφική για τη χώρα συμπεριφορά οργανωμένων "συνδικαλιστικών" συμφερόντων δεν είναι αριστερή πολιτική. Επίκαιρο παράδειγμα τα μπλόκα στο λιμάνι (...) Η αποδοχή που δείχνει να έχει η νέα προσπάθεια δεν είναι τυχαία, ενώ η συστράτευση του Λεωνίδα Κύρκου της προσδίδει έναν επιπλέον συμβολισμό. Η Ελλάδα χρειάζεται μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή Αριστερά, ικανή να καταθέσει τις δικές της δημιουργικές και, κυρίως, λειτουργικές απαντήσεις στις προκλήσεις του 21ου αιώνα» (το άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).