«Η Ελλάδα είναι ο πλέον δημοφιλής προορισμός και οι μεγάλες εταιρείες κρουαζιεροπλοίων θα ήθελαν να την καταστήσουν κεντρικό τους κόμβο για τη Μεσόγειο (...) Θέτουν, όμως, ορισμένους όρους. Πρώτα απ' όλα δεν καταλαβαίνουν, γιατί δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο ο σύνθετος μηχανισμός που έστησε η κυβέρνηση για την υπογραφή συμβάσεων με τις εταιρείες που θέλουν να έχουν ως βάση την Ελλάδα. Καμία εταιρεία δεν λειτουργεί με τέτοιες συμβάσεις ή υποχρεώσεις για την πρόσληψη ντόπιων ναυτικών. Η κυβέρνηση, όμως, δείλιασε και αντί να απελευθερώσει πραγματικά το καμποτάζ, επέλεξε τα ημίμετρα που βεβαίως φέρνουν και ημιαποτελέσματα. Φοβήθηκε το ΠΑΜΕ και τους συνδικαλιστές γενικώς; Προφανώς, και αυτό στερεί σε πολλούς Ελληνες πραγματικές θέσεις εργασίας. Πέραν τούτου, οι μεγάλες εταιρείες ζητούν κάτι που θεωρείται αυτονόητο στον υπόλοιπο κόσμο: να μην κλείνουν τα λιμάνια κάθε τόσο. Η ζημιά που υφίστανται οι εταιρείες κάθε φορά που τα συνδικάτα κλείνουν τα λιμάνια, νόμιμα ή παράνομα, είναι πολύ μεγάλη. Πρώτον λόγω των αποζημιώσεων που καταβάλλουν οι εταιρείες και δεύτερον λόγω της βλάβης που υφίσταται η φήμη τους, αλλά και η φήμη της Ελλάδος ως προορισμού. Δεν είναι τόσο δύσκολα πράγματα να τα καταλάβει κανείς όλα αυτά και κάποια στιγμή η μεσαία τάξη αυτής της χώρας πρέπει να αναγκάσει τους πολιτικούς της να αγνοήσουν το όποιο πολιτικό κόστος» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«"Το λιμάνι δεν θα κλείσει καθόλου. Δεν είναι νοητό να κλείσει το λιμάνι και να τρωθεί η χώρα". Αυτό δήλωσε χθες το μεσημέρι ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Χ. Παμπούκης απαντώντας σε ερώτηση "τι θα γίνει με τις απεργιακές κινητοποιήσεις που έχουν προειδοποιήσει ότι θα κάνουν μέσα στον Ιούλιο η ΠΝΟ και τα ναυτεργατικά σωματεία, εάν δεν λάβουν συγκεκριμένες απαντήσεις για τα συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά θέματά τους (μείωση χρηματοδότησης ΝΑΤ, μείωση συντάξεων 6% και επιπλέον παρακράτηση για όσους δεν έχουν συμπληρώσει το 60ό έτος), τα οποία θίγονται από τον εφαρμοστικό νόμο"» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).