«"Εκδίκηση". Τι σημαίνει, πώς βιώνεται και πώς μπορεί να γίνει όχημα δημιουργίας. Μπορεί; Η 3η Διεθνής Συνάντηση Αρχαίου Δράματος Σικυώνας, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θόδωρου Τερζόπουλου, πραγματεύεται αυτό ακριβώς το θέμα (...) Σε μια οργισμένη εποχή, με τα χέρια ψηλά και τις γροθιές σφιγμένες, σε "μια χώρα που κανείς δεν μπορεί να συμφιλιωθεί με κανένα, που ζούμε ακόμη τον εμφύλιο πόλεμο, σε μια χώρα που είμαστε ασυμφιλίωτοι με τον ίδιο μας τον εαυτό", σύμφωνα με τον Θόδωρο Τερζόπουλο, η "Εκδίκηση" μοιάζει με "εύκολο" κανάλι εκτόνωσης και "δικαίωσης" (...) "Εγώ μιλάω για συμφιλίωση, όχι συμφιλίωση χριστιανική, αλλά για μια ζύμωση. Αυτή η οργή θα μπορούσε να μεταπλαστεί σε δημιουργία κι έργα συμφιλίωσης", διευκρινίζει ο ίδιος. Μα πώς όταν οι πάσης φύσεως "ρήξεις" είναι ανοιχτό κεφάλαιο γύρω μας; "Εκδίκηση σημαίνει ρήξη με όπλα, αλλά εγώ βλέπω αγώνες άοπλων. Τι θα κάνουμε; Θα μουντζώνουμε τη Βουλή και θα το λέμε κοινωνικό αγώνα;" (...) Ενα "αίτημα σωτηρίας" κρύβουν στον πυρήνα τους για τον Βασίλη Παπαβασιλείου οι "διεκδικήσεις, οι αγανακτήσεις μας και όλα αυτά"» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

«Οι αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ κλιμακώνουν την αντιλαϊκή καταιγίδα με νέο κύμα μέτρων σκληρής λιτότητας, ιδιωτικοποιήσεις και τσεκούρωμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων στη δουλειά και την Κοινωνική Ασφάλιση (...) Πέρα από τις ασίγαστες αντιθέσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες της πλουτοκρατίας σε κάθε κράτος και μεταξύ των κρατών - μελών της ιμπεριαλιστικής Ευρωένωσης, ενιαίος στόχος της εξουσίας των μονοπωλίων είναι το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Γι' αυτό, η επίθεση στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα είναι κοινή σε όλη την ΕΕ (...) Οι εξελίξεις καταρρίπτουν και τα σάπια ιδεολογήματα που επιχειρούν να αθωώσουν το καπιταλιστικό σύστημα (...) Η ιμπεριαλιστική Ευρωένωση και το καπιταλιστικό σύστημα δεν εξανθρωπίζονται. Η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Απέναντι στην κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου, ο λαός πρέπει να απαντήσει γυρίζοντας την πλάτη στα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου. Το συμφέρον του λαού βρίσκεται στη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση, στην αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).