«Ενα "γαϊτανάκι" εκβιασμών σε βάρος του λαού πλέκουν οι πολιτικοί εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και όλοι όσοι σχετίζονται καθ' οιονδήποτε τρόπο με την ευρωενωσιακή λυκοσυμμαχία. Ολα τα σφυριά συγχρονισμένα χτυπάνε με στόχο να αποδεχτούν οι άνθρωποι του μόχθου νέα, ακόμα σκληρότερα μέτρα σε βάρος τους. Στο επίκεντρο του εκβιασμού, βρίσκεται ξανά η καταβολή της έκτης δόσης, όπως και πριν τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Απειλώντας με τη μη εκταμίευσή της, συγκρότησαν σε ενιαίο μπλοκ απέναντι στο λαό τις αστικές πολιτικές δυνάμεις και τώρα με το ίδιο "επιχείρημα" εκβιάζουν, ώστε να περάσει αβρόχοις ποσί η βάρβαρη πολιτική για την υλοποίηση της οποίας συγκροτήθηκε η συγκυβέρνηση.

Προσπαθούν όλοι να καταστήσουν το πρόβλημα της εκταμίευσης της έκτης δόσης πρόβλημα του λαού. Δεν είναι. Το χρέος δεν τον αφορά, δεν το προκάλεσε. Τα ποσά των δόσεων δεν καταλήγουν στις δικές του τσέπες. Τα ξεκοκαλίζει μέχρι τελευταίου ευρώ η πλουτοκρατία. Αυτή και μόνο αγωνιά για την καταβολή ή όχι της δόσης, η δική της αγωνία δεν πρέπει να γίνει αγωνία του λαού. Του λένε ότι διακυβεύεται η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη, ταυτίζοντας την έξοδο απ' αυτήν με χάος, χρεοκοπία, φτώχεια. Ομως ο λαός με την Ελλάδα μέσα στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη έχει ήδη χρεοκοπήσει. Τι έχει να χάσει; Τίποτα. Εχει να κερδίσει όλα όσα δικαιούται να απολαύσει, αν δεν υποκύψει στους εκβιασμούς τους, αν ορθώσει ανάστημα, παλεύοντας για τη λαϊκή εξουσία.

Απ' τους φόβους, τις αγωνίες, τις αντιθέσεις και τους κλυδωνισμούς της πλουτοκρατίας, των πολιτικών της εκπροσώπων και της ευρωενωσιακής σφηκοφωλιάς, ο λαός πρέπει να αντλεί δύναμη, αφού επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι άτρωτοι, δεν είναι ανίκητοι. Τη δύναμη αυτή να τη μετουσιώνει καθημερινά σε πάλη για την πραγμάτωση των φόβων του ταξικού του αντιπάλου. Η απάντησή του στον εκβιασμό που του ασκείται πρέπει να είναι στεντόρεια, ηχηρή όσο ποτέ πριν και να την υπογράψει με την ενιαία του πάλη. Να πυκνώσει τα μέτωπα πάλης ενάντια στα χαράτσια, για την ασφάλιση, για τις συμβάσεις, για τη βελτίωση της ζωής του γενικότερα. Να αποκρούσει, να δυσκολέψει τα μέτρα, να ανοίξει το δρόμο της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, σε συστράτευση με το ταξικό εργατικό λαϊκό κίνημα, ο λαός μπορεί να γράψει τον "επίλογο" της εξουσίας τους, τον "πρόλογο" της δικής του» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).