«Το ΚΚΕ είναι δύναμη συνεπής και δοκιμασμένη. Δεν παλεύει μόνο ενάντια στα μέτρα που παίρνονται, αλλά στην πολιτική που τα γεννάει. Λέει καθαρά ότι η κατάργηση των αντιλαϊκών μέτρων και η διεύρυνση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων δεν μπορεί να γίνουν από μια κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά θα προκύψουν από την αλλαγή τάξης στην εξουσία. Αυτή είναι η διαφορά του με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία δηλώνουν ενάντια στα σκληρά μέτρα, αλλά δεν αμφισβητούν τα βάθρα και τα πλαίσια του συστήματος. Είναι σαν να ζητάνε και το σκύλο χορτάτο και την πίτα γερή. Δε γίνεται. `Η τα μονοπώλια θα κερδίζουν, ή ο λαός.

Σήμερα, ακόμα και αν ο κύκλος της κρίσης ξεπεραστεί, η ανάπτυξη θα είναι χαμηλών ρυθμών σε όλη την Ευρώπη, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους κατά κλάδο θα είναι έντονοι. Δίνουν τη μάχη ποιος θα κατακτήσει μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Δεν πρόκειται να επιστραφούν οι κατακτήσεις. Από αυτή τη σκοπιά, ένα κίνημα που χειραφετείται, ένα κίνημα που θέτει στόχο την ανατροπή εκ βάθρων αυτής της πολιτικής, ακριβώς επειδή τρομοκρατεί, αυτό το κίνημα έχει ελπίδα κάτι να κατακτήσει.

Αλλά ένα κίνημα που λέει ότι θα τα κατακτήσω στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής είναι καταδικασμένο να αποτύχει, να απογοητευθεί, να ηττηθεί. Να γιατί σήμερα το τσάκισμα στην κάλπη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με πανίσχυρο ΚΚΕ είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ για να σωθεί ο λαός» (από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).