«Κάθε ευρώ που κόβεται από την κρατική δαπάνη για την Υγεία έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή, στη θεραπεία, στην πρόληψη της αρρώστιας κάθε ασφαλισμένου, κάθε ασθενούς, όπως και στην οικογένειά του. Κι ενώ τα αδιέξοδα είναι ήδη δραματικά, σε βαθμό άνθρωποι να μένουν χωρίς θεραπεία ή να πεθαίνουν, σχεδιάζονται νέες περικοπές στις κρατικές δαπάνες για την Υγεία, που σύμφωνα με πληροφορίες μπορεί να αγγίζουν και τα 1,8 δισ. ευρώ (...) που σημαίνει ότι οι ασφαλισμένοι θα πληρώνουν ακόμα περισσότερα απευθείας από την τσέπη τους, για ακόμη πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες.

(...) Από αυτή την πολιτική ωφελούνται μόνο οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Και περισσότερα χρήματα εξασφαλίζονται γι' αυτούς από τον κρατικό προϋπολογισμό και οι επιχειρηματίες της Υγείας και του Φαρμάκου κερδίζουν από τα κενά του κράτους. Μεγάλο θύμα, όμως, είναι η πλειοψηφία του λαού που υποφέρει ή πρέπει να πληρώσει για να "βρει την υγειά του". Γι' αυτό οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και κάθε λαϊκή οικογένεια πρέπει με τη συμμετοχή τους στο εργατικό - λαϊκό κίνημα να καταργήσουν στην πράξη την απάνθρωπη λογική "όποιος έχει, θεραπεύεται". Αυτό που προέχει σήμερα είναι να χρηματοδοτηθούν γενναία από τον κρατικό προϋπολογισμό τα δημόσια νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας, ο ΕΟΠΥΥ, να στελεχωθούν με προσωπικό και να προμηθευτούν τα απαραίτητα υλικά. Επίσης, κανένας εργαζόμενος, άνεργος ή ανασφάλιστος και τα παιδιά τους να μη μένει χωρίς δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η Υγεία, η Πρόνοια και το Φάρμακο να μην είναι αντικείμενο επιχειρηματικής ή "φιλανθρωπικής" δράσης, αλλά αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν για όλους. Αυτός είναι ένας αγώνας ζωής κι αξιοπρέπειας και πρέπει να δοθεί με όλες μας τις δυνάμεις για να μην κυριαρχήσει η βαρβαρότητα» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).