Ο πόλεμος ως θέαμα...: «Σαντάμ εναντίον Μπους και Μπους εναντίον Σαντάμ είναι σαν να παίζει Ολυμπιακός με την ΑΕΚ. Κάθεσαι χαλαρά στον καναπέ, ξεχνάς τον νικητή και πανηγυρίζεις για τον χαμένο, όποιος και αν είναι ο χαμένος. Κάπως έτσι εξελίσσεται και η επέμβαση των Αμερικανών στο Ιράκ: θα τη δούμε, αλλά από τον καναπέ» (Γ. Πρετεντέρης - ΒΗΜΑ).

Ιαχές πολέμου: «Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, κανείς τι κινδύνους κρύβει αυτή η πυριτιδαποθήκη χημικών και πυρηνικών όπλων της Μέσης Ανατολής (σ.σ. στο Ιράκ!). Πώς, λοιπόν, μπορεί να εξουδετερωθεί αυτός ο θανάσιμος κίνδυνος χωρίς πόλεμο; Ας αναζητήσουν τρόπους...» (Δ. Ρίζος -ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ).

ΝΑΤΟ-λεγεώνα: «Οι ΗΠΑ ζητούν από την Ατλαντική Συμμαχία να αποκτήσει τη δύναμη διάθεσης 20.000 ανδρών για την ανάπτυξή τους σε διάστημα μέχρι μιας εβδομάδας, οπουδήποτε στον κόσμο... Οι σημερινές στρατιωτικές ανάγκες, αλλά και αυτές του αύριο, απαιτούν ευέλικτο, ελαφρύ και ευκίνητο στρατό, είτε αυτός βρίσκεται στα Βαλκάνια όπως συνέβη στα τέλη της περασμένης δεκαετίας, είτε στο Αφγανιστάν πέρυσι, είτε στο Ιράκ, ίσως σύντομα. Μια συμμαχία δεν μπορεί να αποτελεί ιστορικό απολίθωμα, διαφορετικά πεθαίνει» (ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ ΤΖΟΥΡΝΑΛ -ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ).

Η «καλή» Σκότλαντ Γιαρντ: «Οι Βρετανοί της Σκότλαντ Γιαρντ πρότειναν σε Ελληνες υπουργούς τη χρησιμοποίηση των ΜΜΕ στον αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας... Τα ετήσια μνημόσυνα για τον Σόντερς δεν ήταν μια "αυθόρμητη" εκδήλωση θλίψης, αλλά μέρος ενός καλοστημένου σχεδίου...» (Εκθεση Βρετανών ειδικών για το ρόλο της Βρετανίας στην εξάρθρωση της «17Ν» - ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).