Αμφισβήτηση με μέλλον: «O άδικος, κατακτητικός πόλεμος των Αμερικανών ήταν η αφορμή για να έρθουν με ορμητικό τρόπο στο προσκήνιο βαθύτερες τάσεις αμφισβήτησης, που υπέβοσκαν καιρό τώρα στις δυτικές κοινωνίες... Στο πρόσωπο του Παλαιστινίου που εκτελείται από τους Ισραηλινούς και του Ιρακινού αμάχου που εξαερώνεται από τους Κρουζ, όλος αυτός ο κόσμος αναγνωρίζει τον εαυτό του, που εδώ και δύο δεκαετίες νιώθει εντελώς ανυπεράσπιστος απέναντι στην παντοδύναμη Αγορά και τους πολιτικούς υπαλλήλους της. (Π. Παπακωνσταντίνου - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Ελπίδες..: «Υποψιάζομαι ότι πολλοί από τους οπαδούς του "αμερικανικού κόμματος" ελπίζουν σε έναν σύντομο πόλεμο. Εγώ ελπίζω -αν και δεν το πιστεύω- οι αμερικανοβρετανικές λεγεώνες να κολλήσουν για πολύ καιρό έξω από τη Βαγδάτη. Ελπίζω ο Μπους και ο Μπλερ να πληρώσουν τον εκ προμελέτης φόνο του ιρακινού λαού με πολλά φέρετρα σκεπασμένα με την αμερικανική και τη βρετανική σημαία» (Βασ. Μουλόπουλος - ΒΗΜΑ της Κυριακής).

Περί «απορύθμισης»: «Πρόκειται, με άλλα λόγια, για μια γιγαντιαία παρέμβαση σε καθορισμένη περιοχή (σ.σ. Μέση Ανατολή), που αποσκοπεί στην "απορύθμισή" της, μια λέξη που κυριαρχεί στο λεξιλόγιο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και είχε γοητεύσει αναλυτές και τα στελέχη επιχειρήσεων, ακόμη και στην Ελλάδα. H "απορύθμιση", η "απελευθέρωση" των αγορών και η προσπάθεια κατεδαφίσεως των παραδοσιακών δομών εργασίας και παραγωγής γινόταν εν ονόματι της αενάου αναπτύξεως, του ανταγωνισμού, ενώ η πολιτική "απορύθμιση" της Μέσης Ανατολής γίνεται εν ονόματι του εκδημοκρατισμού των χωρών και της χειραφετήσεως του ατόμου... H πολιτική του κ. Μπους έναντι του Ιράκ, την οποία στις γενικές της γραμμές θα ακολουθούσε και ένας Δημοκρατικός πρόεδρος, είναι μία απόπειρα διαχειρίσεως του φαινομένου που ασαφώς καλείται "παγκοσμιοποίηση" και ο μόνος τρόπος για την αποκατάσταση του ελέγχου σε τόσο ευρεία κλίμακα και στη σημερινή συγκυρία είναι διά της ασκήσεως ωμής βίας». (Κ. Ιορδανίδης -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).