Ασφαλιστικός εφιάλτης: «Η αλλαγή του υφιστάμενου ασφαλιστικού από ασφάλιση χρόνου εργασίας σε ασφάλιση αποδοχών, η παράταση του εργασιακού βίου, η διεύρυνση της απασχόλησης ώστε το 2015 η ασφαλιστική σχέση να είναι 1:2,8 ή 1:3, καθώς και η πάταξη της εισφοροδιαφυγής αποτελούν τους επόμενους στόχους της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, προκειμένου να ισορροπήσει το σύστημα για τα επόμενα 20-30 χρόνια. Τις αλλαγές αυτές, που θα επέλθουν σε συνεννόηση με τους κοινωνικούς εταίρους, περιέγραψε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δ. Ρέππας, παρουσιάζοντας χθες τον Κοινωνικό Προϋπολογισμό» (Κ. Παπαδής - «ΒΗΜΑ»).

Στημένα «στοιχεία»: «Βέβαια, το ασφαλιστικό σύστημα, εκτός από το πλεόνασμα συνταξιούχων πάσχει και από απουσία αξιόπιστων στοιχείων. Παρά τις μελέτες ξένων και εγχώριων ειδικών στη βάση των οποίων έγιναν αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις του συστήματος, ο ακριβής αριθμός των συνταξιούχων είναι άγνωστος. Καταμετρούνται δικαιούχοι συντάξεων και όχι πρόσωπα, με συνέπεια ο αριθμός των συνταξιούχων να είναι υπερβολικός. Ακόμα όμως κι αν εξαιρεθούν όσοι λαμβάνουν συντάξεις από δύο ταμεία, η σχέση των συνταξιούχων προς τους εργαζόμενους διαμορφώνεται σε 1:1,8, σχέση που επίσης δεν είναι επαρκής» («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Απλοί διαχειριστές...«Η NΔ ούτε θέλει ούτε μπορεί να διακηρύξει ρηξικέλευθες και ανατρεπτικές θέσεις έναντι των βασικών επιλογών των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη. Για τον απλούστατο λόγο ότι το ΠAΣOK, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιήσεως, αλλά και μιας έμπρακτης αυτοκριτικής για την ολέθρια διακυβέρνησή του στη 10ετία του '80, αφ' ενός έχει προσχωρήσει βαθύτατα στο φιλελεύθερο ιδεολογικοπολιτικό πεδίο και αφ' ετέρου πασχίζει, έστω και ανεπιτυχώς, να αποκαταστήσει αρχές και αξίες που κατεδάφισαν οι κυβερνήσεις του A. Παπανδρέου. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα νέων και καινοτόμων προγραμμάτων, αλλά εφαρμογής και διεκπεραιώσεως μιας πολιτικής, την οποία πειθαναγκαστικώς ή υποκριτικώς υιοθέτησε το ΠAΣOK, ενώ γνήσιος εκφραστής και αξιόπιστος διαχειριστής της είναι η NΔ» (Στ. Ζούλας - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).