«Δήθεν υπήρχε ανταγωνισμός, δήθεν προσαρμογή των οικονομιών στα νέα δεδομένα, όλα δήθεν. Μέχρι που μπήκαν στην Ευρώπη χώρες των οποίων οι λαοί μεγαλώνουν πλέον με την αμερικανική κουλτούρα. Είναι φιλόδοξοι, εργατικοί, χτυπούν τις τιμές και μπορεί να αφαιρέσουν θέσεις εργασίας» (ο Μ. Κοττάκης στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

«Ισως να κατάλαβαν τώρα όλα αυτά τα αριστερά "όχι" ότι έγιναν ένα βροντερό "ναι": ναι στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, ναι στον ατλαντισμό, ναι στη συρρίκνωση της κοινωνικής Ευρώπης, ναι στην ακύρωση της πολιτικής συνεργασίας των ευρωπαϊκών λαών. Αλλά είναι ήδη αργά!» (ο Παντελής Καψής στα «ΝΕΑ»).

«Το κοινοτικό νομοθετικό κεκτημένο δεν αποτελεί το αυθαίρετο προϊόν μιας γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, που επιβάλλεται διά ροπάλου στα εθνικά κράτη. Είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων, το οποίο συνδιαμόρφωσε και η Ελλάδα» (από το κύριο άρθρο στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Περισσότεροι είναι πλέον οι πλούσιοι με δηλωμένα αποκτηθέντα εισοδήματα άνω των 880.441 ευρώ ο καθένας το 2004. Εφθασαν αισίως τους 40 έναντι 32 το 2003. Και πλήρωσαν το 0,4% του συνολικού φόρου ήτοι 20,54 εκατ. ευρώ με συνολικά δηλωθέντα εισοδήματα περίπου 52 εκατ. ευρώ. Στην άλλη άκρη βρίσκονται 2.311.149 φτωχοί Ελληνες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 8.070 ευρώ ή μέσο μηνιαίο εισόδημα 576 ευρώ» (το ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Σε ρόλο προβοκάτορα της οικονομίας και των -αποδεκτών από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων - μεταρρυθμίσεων και προωθούμενων πολιτικών αποκατάστασης κοινωνικών αδικιών δεκαετιών και καθεστωτικών εκδουλεύσεων προς τους ελιτίστες του κρατικού μισθολογίου, οι επίδοξοι "Χόφα" του Δημοσίου δηλώνουν ανυποχώρητοι και απειλούν με παράλυση της οικονομίας με τελικό σκοπό η κυβέρνηση να αποδεχθεί τις ρήτρες ασυλίας που διεκδικεί η κρατικοδίαιτη αλαζονική κάστα, τα συμφέροντα της οποίας υπηρετούν» (το ρεσιτάλ στην πρώτη σελίδα της «ΑΥΡΙΑΝΗΣ»).