«Μια σοβαρή ψευδαίσθηση, που φθάνει στο ύψος της πολιτικής αυταπάτης, καλλιεργήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια, σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δηλαδή, ότι η ένταξη της Τουρκίας στην Ενωση (επομένως η εκ μέρους της Ελλάδας διευκόλυνση της ένταξης) θα την υποχρεώσει να κινηθεί σε άλλο, ευρωπαϊκό επίπεδο συμπεριφοράς έναντι της χώρας μας. Σύμφωνα με αυτή τη λογική, θα σημειωθεί ύφεση στις διεκδικήσεις της Τουρκίας και θα διευκολυνθεί η διαδικασία προσέγγισης και διαλόγου με την Ελλάδα (...) η Τουρκία κέρδισε πολύ σημαντικά πράγματα, για τα οποία η διπλωματία της πάσχισε επί δεκαετίες: για πρώτη φορά η Ελλάδα αναγνώρισε ότι υφίστανται "συνοριακές διαφορές" (Ελσίνκι), καθώς και ότι η Τουρκία έχει "ζωτικά συμφέροντα" στο Αιγαίο (Μαδρίτη). Εν τω μεταξύ είχε πετύχει να θεωρούνται γκρίζες ζώνες τα Ιμια». (ο Γιάννης Τριάντης στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

«Η πρώτη αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής, που θα ασκήσει η κυβέρνηση Πρόντι, καταγράφεται στο Ιράκ και ξεκινά με τη μετατροπή της ιταλικής στρατιωτικής παρουσίας σε πολιτική συνεργασία για την ανοικοδόμηση της χώρας. Το σχετικό σχέδιο παρουσίασε χθες ο υπουργός Εξωτερικών Μάσιμο Ντ' Αλέμα, στον επικεφαλής του υπουργείου Αμυνας Αρτουρο Παρίζι (...) συνολικά οι Ιταλοί τεχνικοί και εμπειρογνώμονες θα είναι περίπου δύο χιλιάδες άτομα. Ολα δείχνουν όμως ότι δε θα αποχωρήσουν όλοι οι Ιταλοί στρατιώτες από την αραβική χώρα. Σύμφωνα με τον Ιταλό αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Φιλιμπέρτο Τσέκι, η περιοχή δεν είναι ασφαλής για τους Ιταλούς που χρειάζονται την προστασία "τουλάχιστον 800 στρατιωτών"» (το ρεπορτάζ στο «ΕΘΝΟΣ»).