«Οι άμαχοι του Αφγανιστάν είναι τα άδικα θύματα της αναζωπύρωσης της βίας στο Αφγανιστάν καθώς τα νατοϊκά στρατεύματα δείχνουν να μη μπορούν όχι μόνο να αντιμετωπίσουν την αντεπίθεση των Ταλιμπάν αλλά ούτε να εντοπίσουν τους σωστούς στόχους (...) οι "έξυπνες" βόμβες τους εξερράγησαν με ακρίβεια στους στόχους με τη διαφορά ότι σε μια από τις κατοικίες που ανατινάχτηκε δεν κρύβονταν τρομοκράτες αλλά γυναικόπαιδα (...) το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press διαμαρτυρήθηκε επισήμως χθες στο Πεντάγωνο καθώς δυο εικονολήπτες του αναγκάστηκαν να διαγράψουν φωτογραφίες και βίντεο που έδειχναν τρία από τα αθώα θύματα» (η ανταπόκριση στο «ΒΗΜΑ»).

«Εάν μεταφράζαμε καθημερινά μόνο τα άρθρα και τα σχόλια της εφημερίδας New York Times αυτό που ονομάζουν "αντιαμερικανισμό" θα είχε αγγίξει το 99%» (τίτλος και σχόλιο του Μ. Ιγνατίου / «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»).

«Για να χρειαστούν πάνω από 600 συλλήψεις στην ήσυχη Κοπεγχάγη μέχρι να αρχίσει να κατεδαφίζεται το "Σπίτι της Νεολαίας" κάποια ανάγκη θα εξυπηρετούσε το έρημο το κτίριο (...) ήταν ένας χώρος έκφρασης, ένα κέντρο δραστηριοτήτων, κουλτούρας και δημιουργικότητας που ξέφευγε από τους συνήθεις μηχανισμούς ελέγχου (...) τα παραπάνω ακούγονται ελαφρώς Κινέζικα για τη γενιά του The Mall για την οποία ο δημόσιος χώρος είναι το εμπορικό κέντρο (...) ένα χώρο όπου όλα είναι καθαρά, ευχάριστα, κλειστά, προστατευμένα από οποιοδήποτε άλλο μήνυμα πλην της εκκωφαντικής προτροπής για κατανάλωση. Ολο και περισσότερο, οι νέοι "δημόσιοι χώροι" δεν είναι χώροι ελευθερίας και έκφρασης αλλά χώροι παθητικότητας, όπου η επιλογή εξαντλείται στον κατάλογο των blockbuster που παίζει το Village» (η Ευρυδίκη Μπέρση στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).