«Τα 5 εκατομμύρια ευρώ που έχασε το ΤΕΑΔΥ λόγω αμαρτωλών επενδύσεων είναι ένα σκάνδαλο σαν αυτά που συμβαίνουν συχνά διεθνώς (...) την προηγούμενη Κυριακή οι Ιρλανδοί πληροφορήθηκαν ότι τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας τους έχασαν μέσα σε τρεις εβδομάδες 5 δισεκατομμύρια ευρώ. Από 94 δισ. ευρώ που ήταν η περιουσία τους στα τέλη του 2006, έχει πέσει κάτω από τα 90 δισ. στα μέσα Μαρτίου. Δεν έγινε καμία συγκεκριμένη απάτη, καμία ύποπτη συναλλαγή. Απλώς φτερνίστηκαν τα διεθνή χρηματιστήρια» (...)

«Ο παραδοσιακός τρόπος υπολογισμού των συντάξεων, με βάση τα χρόνια υπηρεσίας και τον τελευταίο μισθό σταδιακά εγκαταλείπεται. Αντικαθίσταται από προσωπικούς συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς που στην Αμερική λέγονται "401(k)". Οι εταιρείες καταβάλλουν ένα ποσό κάθε μήνα στον επενδυτικό λογαριασμό του κάθε εργαζόμενου. Αν εκείνοι είναι αρκετά σώφρονες, ώστε να μην το ξοδέψουν στα νιάτα τους, το παίρνουν όλο εφάπαξ κατά τη σύνταξη. Το ύψος του ποσού εξαρτάται από τις προσωπικές τους επενδυτικές επιλογές, από τις αποδόσεις των αγορών και την καλή τύχη του καθενός. Αν βέβαια τα χρόνια περάσουν, το ποσό εξαντληθεί και οι συνταξιούχοι δεν έχουν ακόμη πεθάνει, κακό του κεφαλιού τους» (...)

«Ανακοινώνοντας το πάγωμα όλων των συντάξεων και την αντικατάστασή τους από ένα τέτοιο σύστημα από 1ης Ιανουαρίου 2008, η εταιρία IBM ήταν σαφής. Επιζητεί "εξοικονόμηση 3 δισ. δολαρίων εντός πέντε ετών" και "προβλέψιμη δομή εξόδων". Η ανάγκη για "προβλέψιμο" και ασφαλές μέλλον αναγνωρίζεται στις εταιρείες - γιατί όχι και στους "ασφαλισμένους";».

(Τα αποσπάσματα είναι από άρθρο της Ευρυδίκης Μπέρση στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).