«Μεγαλώνει το χάσμα πλουσίων και φτωχών στις ΗΠΑ (...) ενώ αυξήθηκε ο μέσος όρος των εισοδημάτων, το 90% του πληθυσμού κερδίζει ετησίως 172 δολάρια λιγότερα (...) το 1% των Αμερικανών με τις υψηλότερες αποδοχές - δηλαδή με ετήσιο εισόδημα μεγαλύτερο των 348.000 δολαρίων - καταλαμβάνει το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ από το 1928 (...) εκείνοι που εντάσσονται στο 10% των πιο εύπορων Αμερικανών δήλωσαν εισοδήματα μεγαλύτερα των 100.000 δολαρίων και αντικατοπτρίζουν ποσοστό του ΑΕΠ υψηλότερο συγκριτικά με κάθε άλλη περίοδο πριν από τη Μεγάλη Υφεση (...) ο μέσος όρος του εισοδήματος του υπόλοιπου 90% του πληθυσμού μειώθηκε κατά 0,6% ή 172 δολάρια σε σχέση με ένα χρόνο πριν (...) ακόμα μεγαλύτερη αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως το σύνολο των εισοδημάτων των 300.000 πιο ευκατάστατων Αμερικανών ισούται με τις συνολικές προσόδους των 150 εκατομμυρίων Αμερικανών που εντάσσονται στις χαμηλότερες εισοδηματικές κλίμακες» (τα στοιχεία σε «The New York Times» /«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»)

«Ο Ζιζέκ είναι ένας γεννημένος προβοκάτορας. Αντίθετα με τους μαθητές που κρύβουν στο βιβλίο φιλοσοφίας ένα πορνογραφικό περιοδικό, εκείνος κρύβει στο πορνογραφικό περιοδικό τη φιλοσοφία. Αντίθετα με τους συναδέλφους του που τη βρίσκουν με το Χόλυγουντ και λένε ότι τη βρίσκουν με τον Χέγκελ, εκείνος απολαμβάνει τον Χέγκελ και λέει ότι απολαμβάνει το Χόλυγουντ. Συνταγές δεν έχει. Εχει όμως μία πρόταση: να κάνουμε μια παύση και να σκεφτούμε γιατί φτάσαμε ως εδώ και ποιος μας έφερε. Να μην παρασυρθούμε στην παγίδα της φιλανθρωπίας, που είναι άλλη μια από τις κυρίαρχες ιδεολογίες της εποχής μας. Η φιλανθρωπία αποτελεί σήμερα μέρος του παγκόσμιου καπιταλισμού και οι βασικοί του εκπρόσωποι είναι ο Τζορτζ Σόρος και ο Μπιλ Γκέιτς. Ας μην την "αγοράσουμε". Αξίζουμε κάτι περισσότερο από έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο» (ο Μ. Μητσός παρουσιάζει τον Σλοβένο φιλόσοφο Σλάβοϊ Ζίζεκ / «ΤΑ ΝΕΑ»).