«Η αξία των εξαγορών και των συγχωνεύσεων εκτινάχτηκε στα 3 τρισ. δολάρια το πρώτο εξάμηνο του έτους (...). Σε έξι μήνες άλλαξε χέρια 1 στις 20 εισηγμένες επιχειρήσεις (...). Με βάση τα ελληνικά δεδομένα κάθε μέρα αλλάζει ιδιοκτήτη μια επιχείρηση αντίστοιχου ή και μεγαλύτερου μεγέθους της Εθνικής Τράπεζας, του ΟΤΕ, ή της Eurobank (...). Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς η κινητικότητα στον τομέα των εξαγορών και των συγχωνεύσεων δεν έχει αγγίξει ακόμα την κορυφή της» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«Ακρως ενδεικτικό των αμερικανικών προθέσεων η απόφαση δημιουργίας στο ιρακινό Κουρδιστάν της μεγαλύτερης βάσης των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Ως δικαιολογία προβάλλεται η προφύλαξη των Κούρδων. Την ίδια στιγμή θεωρούν ότι θα αποτελέσει και μια διαβεβαίωση προς την Τουρκία ότι δε θα απειληθεί ποτέ από τα νότια σύνορά της. Πάντως εκτός από αναλυτές και δημοσιογράφους που επηρεάζονται ακόμα από το κλειστό κύκλωμα του αντιπροέδρου Ντικ Τσένι δύσκολα θα ανακαλύψει κανείς στην αμερικανική πρωτεύουσα κάποιον που να μην προβλέπει νέα αναταραχή στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή» (ο Μ. Ιγνατίου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).