«Η υπανάπτυξη και η φτώχεια εξακολουθούν να μαστίζουν δισεκατομμύρια ανθρώπους. Η πλούσια Δύση δεν μπορεί να αδιαφορεί για το πρόβλημα. Βρίσκεται στο κατώφλι της. Πότε γίνεται μαζική μετανάστευση και πότε διεθνής εγκληματικότητα. Τα προβλήματα παγκοσμιοποιήθηκαν και το ίδιο πρέπει να γίνει με τις λύσεις. Η συνεργασία των εθνών είναι ο μόνος δρόμος για τις μεγάλες απειλές των καιρών μας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Την ανεξαρτησία τη θεωρούν και αυτονόητη και αναπόφευκτη. Το θέμα είναι τι θα γίνει μετά. Σχεδόν, όλοι, από τους ταξιτζήδες μέχρι τους πολιτικούς, παραδέχονται ότι σήμερα οι Κοσσοβάροι ζουν πολύ χειρότερα από όσο ζούσαν υπό σερβική διακυβέρνηση. Κάποιοι πιστεύουν όμως ότι με την κήρυξη της ανεξαρτησίας τα πάντα θα λυθούν ως διά μαγείας: η ανεργία (που φθάνει το 60%), η κραυγαλέα φτώχεια, οι διακοπές ρεύματος που γίνονται όλο και πιο συχνές, η διαφθορά που έχει φθάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Αλλοι, περισσότερο σκεπτικιστές, λένε ότι με την ανεξαρτησία αρχίζουν πραγματικά τα δύσκολα» (ο Γκ. Καπλάνι στα ΝΕΑ).