«Ξεπερνά το 15% το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας στη χώρα μας και η κυβέρνηση επιδιώκει με τρικ και αλχημείες να το μειώσει. Η τελευταία μέτρηση της ανεργίας από την ΕΣΥΕ δίνει για τον περασμένο Μάρτιο στο σύνολο της χώρας ποσοστό 9% αλλά σε αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται δεκάδες χιλιάδες άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι. Και αυτό συμβαίνει γιατί η ΕΣΥΕ και ο ΟΑΕΔ δεν καταμετρούν όσους έχουν εργαστεί έστω και μια ώρα την εβδομάδα, ούτε τους ανέργους που είναι σε προγράμματα κατάρτισης ή stage αλλά ούτε και τους 120.000 "κρυφούς" άνεργους, δηλαδή αυτούς που δεν δηλώνονται πουθενά γιατί είναι πάνω από 2 χρόνια άνεργοι και δεν καταγράφονται (...) Διπλάσια του μέσου όρου της ΕΕ είναι και η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία των νέων κάτω των 25 ετών που φτάνει το 27,1%» (η καταγραφή στα ΝΕΑ).

«Ολοι μας διαισθανόμαστε πως το πολιτικό σκηνικό θα αλλάξει ραγδαία, καθώς όλα δείχνουν ότι στις επόμενες εκλογές η κυβέρνηση συνεργασίας θα είναι μονόδρομος. Γιατί, όσο και να βολεύει βραχυπρόθεσμα την κυβέρνηση η έλλειψη αντίπαλου δέους, από κάποιο σημείο και μετά αρχίζει να δηλητηριάζει το πολιτικό σκηνικό και να τραβάει τους πάντες προς τα κάτω. Και επειδή η φύση απεχθάνεται το κενό, είναι φυσικό να περιμένουμε να γεννηθούν νέες ιδέες, νέα σχήματα και κάποια ώρα νέοι ηγέτες» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Στη νέα διακήρυξη αρχών του Σοσιαλιστικού Κόμματος διαγράφεται από το καταστατικό η αναφορά στον μαρξισμό και εγκαταλείπεται κάθε αναφορά στις "ελπίδες της επανάστασης". Το Σοσιαλιστικό Κόμμα τοποθετείται ως μεταρρυθμιστικό κόμμα, "Parti Reformiste", που αναγνωρίζει την οικονομία της αγοράς και προωθεί τη "μικτή οικονομία" (...) Ο ηγέτης του κόμματος, Φρανσουά Ολάντ, εκτιμά ότι το νέο καταστατικό αποτελεί "απάντηση στην ιδεολογική έφοδο της Δεξιάς"» (το ρεπορτάζ για τη Γαλλία στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).