«Είναι βέβαια σωστό ότι η επικύρωση των συνθηκών με δημοψηφίσματα θα ήταν μια διαδικασία δύσκολη και χρονοβόρα. Οπως είναι επίσης σωστό ότι συχνά η αρνητική ψήφος δεν αφορά τις συμφωνίες καθ' εαυτές, αλλά αποτελεί μία έκφραση γενικότερης δυσαρέσκειας για την ευρωπαϊκή οικονομία (...) θα ήταν πιθανώς προτιμότερο να προχωρήσουν όσες χώρες επιθυμούν πραγματικά την ενοποίηση παρά να παρακολουθούμε αυτή την παρωδία των διαπραγματεύσεων με τις εξαιρέσεις και τις ειδικές εγγυήσεις για τους λογής λογής ευρωσκεπτικιστές» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

«Οπως δείχνει η γαλλική και η ολλανδική εμπειρία στην περίπτωση διεξαγωγής ενός τέτοιου δημοψηφίσματος είναι πολύ πιθανόν η λαϊκή θέληση να εκφραστεί σε ένα άλλο επίπεδο, σε σχέση με το αντικείμενο του δημοψηφίσματος. Για παράδειγμα στην Ελλάδα η διεξαγωγή "κυρωτικού" δημοψηφίσματος για τη συνθήκη της Λισαβόνας θα ήταν μια πολύ ωραία ευκαιρία για να εκφραστεί η διάχυτη δυσθυμία απέναντι στον δικομματισμό» (ο Χ. Ανθόπουλος στο ΕΘΝΟΣ).

«Τεράστιο έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας ανά τον κόσμο κατέγραψε έρευνα του World Public Opinion που διενεργήθηκε σε 20 χώρες με την πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη να κατακεραυνώνει τους ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων» (το ρεπορτάζ στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).