- Ποιες οι συνέπειες από τη μεταφορά αρμοδιοτήτων του κράτους στην ΤΑ, στο όνομα της «αποκέντρωσης»;

Απάντηση:

Αρμοδιότητες που ανατίθενται στην ΤΑ είναι η δυνατότητα να εισπράττει και να διαχειρίζεται φόρους (φορολογική εξουσία), κατασταλτικές δράσεις (Δημοτική Αστυνομία), επιβάλλοντάς της να συμμετάσχει στη γιγάντωση των κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια στο λαϊκό κίνημα, αρμοδιότητες τομέων Παιδείας, Υγείας, που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διάσπαση του δημόσιου ενιαίου χαρακτήρα τους. Η ΤΑ έχει τη δυνατότητα να ιδρύει και να λειτουργεί Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ), παρέχοντας υποτυπώδη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, δηλαδή δεξιότητες για απασχολήσιμους, αλλά και Πανεπιστήμια, ανοίγοντας το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή τους.

Επίσης, συμμετέχει στη λειτουργία του ολοήμερου σχολείου, (νηπιαγωγεία - δημοτικά), με ενίσχυση, υποτίθεται, του σχολικού προγράμματος με πρόσθετες «δεξιότητες», δηλαδή αυτές που χρειάζεται η «οικονομία της αγοράς». Αλλά συμμετέχει και στα σχολεία με διευρυμένο ωράριο, με πρόγραμμα, που καθορίζεται από την ΤΑ σε συνεργασία με τους συλλόγους γονιών. Τους εκπαιδευτικούς τους πληρώνουν οι γονείς.

Ετοιμάζονται να μεταφέρουν, επίσης, αρμοδιότητες του κράτους σε τομείς Υγείας, (π.χ. δημοτικά ιατρεία, Ψυχική Υγεία και πρόγραμμα «Ψυχαργώ», που δημιουργούν ξενώνες για ψυχικά ασθενείς), Πρόνοιας (π.χ. κρατικοί παιδικοί σταθμοί).

Η ΤΑ καλλιεργεί τη συνείδηση στους εργαζομένους ότι για να έχουν κάποια κοινωνική υπηρεσία πρέπει να ξαναπληρώσουν, και τους υποχρεώνει να το κάνουν.

Επίσης, χρησιμοποιείται η ΤΑ ως μηχανισμός για την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με την εφαρμογή των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης (ΤΣΑ), που στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας, δημιουργούν τοπικά προγράμματα, μέσω δημοτικών επιχειρήσεων και με ιδιώτες, στα οποία οι εργαζόμενοι αμείβονται κάτω από τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας, με ελαστικά ωράρια ή με μερική απασχόληση, κάποτε και χωρίς ασφάλιση κλπ.

Ταυτόχρονα, το κράτος επιβάλλει κανόνες για τη λειτουργία και κυρίως για την άσκηση της πολιτικής της ΤΑ, της ασκεί ολοένα και πιο αυστηρό έλεγχο στη δράση της. Αυτή η διαδικασία βοηθά την κεντρική εξουσία να μεταθέτει τις δικές της ευθύνες, για τη μη ικανοποίηση μεγάλων λαϊκών προβλημάτων, στην ΤΑ. Αποπροσανατολίζει για το ποιος έχει την ευθύνη και υποβαθμίζει τις διεκδικήσεις σε τοπικό επίπεδο, ενώ μετατρέπει τους εκλεγμένους σε μάνατζερ, λογιστές, διαχειριστές.

Ηδη η Περιφέρεια αποτελεί έναν αναβαθμισμένο κυβερνητικό μηχανισμό συγκεντρωτικής εξουσίας προς τα κατώτερα όργανα, με σκοπό τον περιορισμό του πεδίου δράσης της ΤΑ, της συμμετοχής ή της έκφρασης γνώμης, τη διόγκωση της κρατικής παρέμβασης στην ΤΑ, ώστε αυτή να εφαρμόζει χωρίς παρεκκλίσεις το πλαίσιο και την πολιτική που έχει θεσπιστεί γι' αυτήν.

Σ' αυτά τα πλαίσια ελέγχου και εφαρμογής της κυβερνητικής πολιτικής, οι προϋπολογισμοί της ΤΑ, ιδιαίτερα της Νομαρχιακής, πρέπει να υπηρετούν τους στόχους και τις προτεραιότητες του Κρατικού Προϋπολογισμού ακόμη και να συντάσσονται με την ίδια μορφή με αυτόν.

Το τεχνικό πρόγραμμα επενδύσεων είναι ενταγμένο στις προτεραιότητες του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και στις «επιλεξιμότητες», που καθορίζει η ΕΕ.

Ο έλεγχος των πράξεων της ΤΑ γίνεται από διορισμένες από τον ΓΓ Περιφέρειας επιτροπές και καταργήθηκε η δυνατότητα προσφυγής κατά των αποφάσεων του Περιφερειάρχη.

Ολ' αυτά δημιουργούν το ασφυκτικό πλαίσιο δράσης της σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, γι' αυτό χρειάζονται τοπικές αρχές που να το αντιπαλεύουν, μαζί με το λαϊκό κίνημα, προκειμένου να δημιουργούν προϋποθέσεις για να λύνουν προβλήματα σε όφελος του λαού.