ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ | ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ερώτηση:

Πώς προωθείται η εμπορευματοποίηση της Υγείας μέσα (και) από την ΤΑ; Ποιο το εύρος των υπηρεσιών που προσφέρουν κάποιοι ΟΤΑ; Πόσο πραγματικά ωφελούνται οι δημότες; Τι πρέπει να διεκδικήσουν οι πραγματικά προοδευτικές δημοτικές παρατάξεις;

Απάντηση:

Στο πλαίσιο ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας και σε συνδυασμό με τις αναδιαρθρώσεις που τα τελευταία χρόνια έγιναν στην ΤΑ, άνοιξε ο δρόμος για τη λειτουργία δημοτικών επιχειρήσεων που προσφέρουν υπηρεσίες υγείας ή υγείας/πρόνοιας.

Η δε μακροχρόνια έλλειψη προληπτικής ιατρικής και υπηρεσιών υγείας πρωτοβάθμιου επιπέδου, η αύξηση των ανέργων κι άλλοι παράγοντες οδήγησαν κάποιες δημοτικές αρχές - ακριβώς υπό την πίεση των ελλείψεων και των προβλημάτων υγείας των δημοτών τους - να λειτουργήσουν δημοτικά ιατρεία ή απλά να παρέχουν κάποιες δημοτικές υπηρεσίες υγείας.

Η κεντρική διοίκηση δε χρηματοδοτεί αυτές τις δραστηριότητες. Για να τις λειτουργήσουν, οι δημοτικές αρχές αναζητούν χρήματα είτε μέσω των δημοτικών επιχειρήσεων που παρουσιάζουν ενίοτε έσοδα από άλλες δραστηριότητες, είτε αυξάνοντας τα δημοτικά τέλη.

Αυτό εξυπηρετεί την κυβέρνηση, καθώς εμφανίζονται άνθρωποι από τα φτωχά λαϊκά στρώματα να έχουν κάποιες υποτυπώδεις και υποβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας δωρεάν, χωρίς να δαπανάται για την παροχή τους κρατικό χρήμα. Συγκαλύπτεται το μεγάλο κενό που δημιούργησε η κυβερνητική πολιτική σε υπηρεσίες προληπτικής ιατρικής και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και περίθαλψης. Και με τις ψευτοπαροχές, εθίζει τους εργαζόμενους να βολεύονται με το ανεπαρκές και υποβαθμισμένο, ελέγχει και περιορίζει την κοινωνική αγανάκτηση, αντίδραση και διεκδίκηση του αναγκαίου.

Η κατάσταση βολεύει και τις συμβιβασμένες δημοτικές αρχές που αποδέχονται την κυβερνητική πολιτική, δεν την αποκαλύπτουν, αλλά τη «φτιασιδώνουν». Παρέχοντας κάποιες ανεπαρκείς υπηρεσίες, παρουσιάζουν ένα δήθεν φιλολαϊκό προφίλ. Οτι δήθεν λύνουν προβλήματα. Στην πράξη συντηρούν τις αιτίες γέννησής τους, άρα και τα προβλήματα.

Διαφημίζοντας ότι η παροχή των υπηρεσιών είναι δωρεάν, συγκαλύπτουν το γεγονός ότι δεν υπάρχει κρατική χρηματοδότηση. Οτι τα κονδύλια για τη λειτουργία προέρχονται από τους δημότες, μέσω των διαρκώς αυξανόμενων δημοτικών τελών. Οτι το φαινομενικά «δωρεάν» ισχύει μόνο για την ιατρική επίσκεψη.

Αν χρειαστεί να γίνουν σε βάθος ιατρικές εξετάσεις; Αν χρειαστεί να αγοραστούν φάρμακα; Αν δεν υπάρχει ασφαλιστικό ταμείο να καλύψει δαπάνες, ποιος θα πληρώσει; Φυσικά, ο ασθενής.

Είναι σαφές για όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους ότι αυτή η λειτουργία του τομέα της υγείας δεν εξυπηρετεί τα λαϊκά στρώματα. Πέρα από ημίμετρα, είναι αναγκαίο ένα και μόνο δημόσιο σύστημα υγείας για όλους, χωρίς διακρίσεις. Είναι αναγκαία η κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης στην υγεία και την ασφάλιση. Το δημόσιο σύστημα να χρηματοδοτείται μόνο από το κράτος και την εργοδοσία.

Σε αυτό το σύστημα να αναπτυχθούν υπηρεσίες προληπτικής ιατρικής, σχολικής υγιεινής, υγιεινής και ασφάλειας για τους χώρους δουλιάς και κατοικίας, οικογενειακών γιατρών και Κέντρων Υγείας με πλήρη εξοπλισμό και προσωπικό και μια σειρά άλλα και πολύτιμα μέτρα.

Αυτό το στόχο, για ένα δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας για όλους, πρέπει να προβάλλουν και να παλεύουν οι τοπικές αρχές μαζί με το λαϊκό κίνημα, τέτοιες τοπικές αρχές έχει ανάγκη ο λαός.