Ερώτηση:

Τι συμβαίνει με τα δημοτικά ιατρεία; Πόσο βοηθούν και ποιον; Τι πραγματικά χρειαζόμαστε;

Απάντηση:

«Εστησαν» γι' αυτό το λόγο τις αντίστοιχες δημοτικές επιχειρήσεις. Εχει γίνει σε πολλούς δήμους της Αττικής με χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του δήμου Αθήνας, που λειτουργεί δημοτικά ιατρεία εδώ και χρόνια. Τα τελευταία χρόνια, όμως, αντιμετωπίζοντας μεγάλες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, ουσιαστικά υπολειτουργούν.

Ειδικά για το προσωπικό, συνήθως οι δημοτικές αρχές ξεκινούν τη λειτουργία ιατρείων με «εθελοντές» γιατρούς. Καλύπτουν τις βασικές ειδικότητες (παθολόγος, καρδιολόγος, παιδίατρος, γυναικολόγος, οφθαλμίατρος) και κατόπιν μέσω πάντα των δημοτικών επιχειρήσεων προσλαμβάνουν υγειονομικό προσωπικό, αγοράζουν εξοπλισμό και λειτουργούν τα ιατρεία με ραντεβού για ορισμένες μέρες και ορισμένες κάθε φορά ώρες.

Επιπλέον, η προωθούμενη από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού και τους εκπροσώπους τους στην ΤΑ εμπορευματοποίηση της υγείας, βρίσκει κι άλλους τρόπους να διοχετευτεί παραπέρα μέσω των ΟΤΑ. Για παράδειγμα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο δήμων που δεν κατάφεραν να συνεχίσουν τη λειτουργία των δημοτικών ιατρείων με «εθελοντές» γιατρούς. Τα έκλεισαν, αλλά συνάψανε συμφωνίες με ιδιώτες γιατρούς της περιοχής να παρέχουν στους δημότες υγειονομικές υπηρεσίες με «έκπτωση».

Αρα έχουμε το σχήμα: Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού δε χρηματοδοτούν, δεν εξοπλίζουν, δεν επανδρώνουν, δεν οργανώνουν το δημόσιο σύστημα υγείας κατά πως έχουν ανάγκη τα λαϊκά στρώματα. Δημοτικές αρχές, δημοτικές παρατάξεις που αποδέχονται αυτήν τη λογική, στο πλαίσιο διαχείρισης κάποιων αδυναμιών του συστήματος, «στήνουν» αυτά τα δημοτικά ιατρεία. Τα «στήνουν» με χρήμα των δημοτών, ουσιαστικά τα υπολειτουργούν, παρέχουν χαμηλής ποιότητας υπηρεσίες στους φτωχούς δημότες, συμβάλλουν στην απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας και στρέφουν - και αυτοί από την πλευρά τους - τους δημότες στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, που λυμαίνονται το χώρο της υγείας.