«Η γλυπτική είναι μια μορφή έκφρασης. Η γλυπτική σαν έκφραση καταλαμβάνει με όγκο, με κάποιο υλικό, κάποιο χώρο και ορίζει αυτό το χώρο με πλαστικότητα, δηλαδή επάλληλες φόρμες, που εκφράζουν μία αίσθηση, μία κατάσταση με συνοχή. Δημιουργεί, έτσι, ένα μοναδικό έργο έκφρασης, που προστίθεται στο περιβάλλον και που δημιουργεί διάλογο με το φως, το χρόνο, το χώρο και τον άνθρωπο. Για τη γλυπτική μπορούμε να πούμε ότι έχει τη δυνατότητα να καλλιεργεί στο ένστικτό μας, μία "πλαστική συνείδηση"». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στην γλύπτρια Ασπασία Παπαδοπεράκη, έργα της οποίας φιλοξενούνται στην έκθεση, που εγκαινιάστηκε χτες, στην γκαλερί «Απόλλων», στη Ραφήνα (Μακεδονομάχων 8). Στην έκθεση, που θα διαρκέσει μέχρι τις 29 Ιουλίου και θα λειτουργεί καθημερινά, εκτός Δευτέρας (10 π.μ. - 2 μ.μ. και 6 μ.μ. - 9 μ.μ.), παρουσιάζονται γλυπτά και σχέδια της εξαίρετης γλύπτριας, η οποία - σημειωτέον - έχει στο παρελθόν «απαθανατίσει» με σχέδια και γλυπτά τους κορυφαίους μας ποιητές (Καβάφη, Ρίτσο, Ελύτη, Σεφέρη).

«Ενα γλυπτό πρέπει να είναι ένας ζωντανός οργανισμός μέσα στο χώρο», σημειώνει η Ασπ. Παπαδοπεράκη, «που η αντίληψη του καλλιτέχνη για τον κόσμο τού προσδίδει κατά ένα μέρος μία πνευματική υπόσταση και το τοποθετεί σε μία ιστορική στιγμή. Ετσι, μαζί με την πλαστικότητά του, επεμβαίνει στο χώρο. Καθορίζοντας το χρόνο, το χώρο και τα προβλήματα ενός περιβάλλοντος, εκφράζει τις ανάγκες της εποχής του». Και είναι πολλά τα έργα, μέσα από τα οποία εκφράστηκε η δημιουργός, στην πολύχρονη και σημαντική κατάθεσή της. Είτε σμιλεύοντας τις «Γυναίκες στην Αντίσταση» και τη «Σύγχρονη Νίκη», επίσης αναφορά στη γυναίκα της Αντίστασης, είτε αναλύοντας την ανθρώπινη φιγούρα, είτε φιλοτεχνώντας μνημεία και προτομές μεγάλων μορφών, όπως η Μαρία Κάλλας, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο Νίκος Ξυλούρης, είτε δίνοντας ζωή σε αγγέλους, άλογα κ.ά. Πολλά από τα έργα της εκτίθενται σε δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ άλλα κοσμούν σπίτια, επεμβαίνοντας με τον ένα ή άλλο τρόπο στο περιβάλλον και προσφέροντας "πλαστική συνείδηση" στην καθημερινή ζωή. «Για τη γλυπτική», αναφέρει η Ασπ. Παπαδοπεράκη, «χρησιμοποιώ στοιχεία από τις μελέτες μου για την ανθρώπινη φιγούρα και την αρχαϊκή και κλασική περίοδο της ελληνικής γλυπτικής, καθώς και στοιχεία από την αιγαιοπελαγίτικη λαϊκή αρχιτεκτονική. Για όλα τα μεγάλα έργα μου, που προορίζονται για δημόσιους χώρους, αναπτύσσω διάλογο με το κοινό σε όλες τις φάσεις της δημιουργίας, με το να εκθέτω αναλυτικά τη διαδρομή του έργου, πριν στηθεί το έργο».