Πρόκειται για έργα στα οποία η γεωμετρική αφαίρεση συνδυάζεται με στοιχεία της οπ-αρτ. Ομως, τα γλυπτά του Αλ. Τέτση «αντιστρατεύονται τον εγκεφαλισμό», υπογραμμίζει η Αθηνά Σχινά, «με τόνους συγκρατημένου λυρισμού και μέγιστης ευαισθησίας, την οποία υποδεικνύει η επιλογή, η συνδυαστικότητα και ο χειρισμός των υλικών, τόσο ως προς την επιφανειακή υφή, όσο κυρίως ως προς τη δομική ανάπτυξη της κάθε του σύνθεσης».
Ο Αλ. Τέτσης επιλέγει τη μικρή κλίμακα για να εκφραστεί. Τα παρουσιαζόμενα γλυπτά του ανοίγουν έναν διάλογο με τα κενά και τα γεμάτα μέρη της μάζας τους και του χώρου. Τα υλικά που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης είναι το ασήμι των 950 βαθμών επιπλατινωμένο και οι πολύτιμες ή ημιπολύτιμες ορυκτές πέτρες, όπως είναι το τιρκουάζ, το κίτρινο, το μελί και το γαλάζιο τοπάζι, οι αμέθυστοι, αλλά και τα διαμάντια (φυσικά ή τεχνητά).
«Δομή και μορφή στα έργα του ταυτίζονται», σημειώνει η Α. Σχινά, «ενώ πηγή έμπνευσής του ο καλλιτέχνης έχει τη διαλεκτική συνύπαρξη και την οπτική συναίρεση γεωμετρικών επιμερισμών που προέρχονται από διατομές της σφαίρας, του παραλληλεπιπέδου, των τετραπλεύρων, των κυλίνδρων. Με το συνδυασμό και την παραλλαγή της ευθείας ή της καμπύλης και με άξονα το περίγραμμα μιας νοητής γραφής στο χώρο ή πάνω στο σώμα, ο Αλέξης Τέτσης σχηματίζει τα γράμματα μιας αλφαβήτας ή φανταστικές της αναπτύξεις, χωρίς να περιορίζεται σε μια υποθετική συνομοταξία τους. Αλλοτε, πάλι, εμπνέεται από εικόνες της μηχανικής και των συνδέσεων που συναντά κανείς στην αρθρωτή, π.χ., στελέχωση ενός εργαλείου. Το ζήτημα είναι, πως με ευρηματικότητα και ανεπίληπτες εσωτερικές ανατροπές, που δε φαίνονται διαμιάς, κατορθώνει να εμφυσήσει πνοή και ζωντάνια στην πλαστική λακωνικότητα των μικρογλυπτών του. Καθένα από αυτά περικλείει έναν μικρόκοσμο ευαισθησιών και παραδοξότητας, που ο συνδυασμός τους σταδιακά αποκαλύπτεται στον θεατή, που είναι ταυτοχρόνως και υποδοχέας των φερόμενων "κατασκευών" του». Η έκθεση έργων του Αλ. Τέτση θα διαρκέσει έως τις 16 του Ιούλη.