Τι είναι η «σύγκλιση» με την ΕΕ, όπως την παρουσιάζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ με τη βοήθεια και τη στήριξη του ΣΥΝ;

ΑΝ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΣΕ κανείς εντελώς επιγραμματικά να δώσει κάποιες απαντήσεις, θα μπορούσε να σημειώσει:

ΠΡΩΤΟ: Η συνεχώς διευρυνόμενη εκμετάλλευση με στόχο την εξασφάλιση όλο και μεγαλύτερων υπερκερδών για την άρχουσα τάξη ενισχύει προοδευτικά περισσότερο τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα των παραγωγικών σχέσεων στις καπιταλιστικές κοινωνίες. Ο ανταγωνιστικός αυτός χαρακτήρας οδηγεί στην πλήρη ανισομετρία στους ρυθμούς ανάπτυξης ή στις κατευθύνσεις που ακολουθούν ξεχωριστά τμήματα της καπιταλιστικής οικονομίας, η οποία έχει αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, αγγίζει ουσιαστικότερες πλευρές των παραγωγικών και κοινωνικοπολιτικών σχέσεων, συνδέεται με βαθύτερες συνέπειες του ανταγωνισμού (ανάμεσα στις διαφορετικές επιχειρήσεις και κεφαλαιοκρατικούς ομίλους ή ανάμεσα σε χώρες) και εμπλέκεται με αντιθέσεις που συνεχώς οξύνονται μεταξύ τους. Αντιθέσεις και αποκλίσεις τις οποίες ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας του συστήματος όχι μόνο δεν επιτρέπει να αμβλυνθούν, αλλά σχεδόν νομοτελειακά τις διευρύνει και τις οδηγεί σε καταστάσεις όξυνσης.

ΔΕΥΤΕΡΟ: Σε επιμέρους δείκτες ή και τομείς που φαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει ή να παρουσιαστεί ότι υπάρχει σύγκλιση, η σύγκλιση αυτή είναι εντελώς ψευδεπίγραφη. Ενα παράδειγμα: Το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ιρλανδίας, που θεωρούνταν ότι είναι πολύ πίσω, εξομοιώθηκε και ξεπέρασε το κατά κεφαλήν εισόδημα στην ΕΕ, αλλά αυτό δεν έγινε επειδή βελτιώθηκε η θέση των εκεί εργαζομένων, αλλά επειδή η χώρα μετατράπηκε σε φορολογικό παράδεισο του πολυεθνικού κεφαλαίου προσελκύοντας πολυεθνικές προς εγκατάσταση. Οι εργαζόμενοι την ίδια στιγμή είναι αντιμέτωποι με μείωση των εισοδημάτων τους, υψηλό πληθωρισμό, πρωτοφανή ανεργία κ.ο.κ.

ΤΡΙΤΟ: Εχει αποδειχτεί ότι σε άλλους τομείς η παρουσιαζόμενη ως πορεία σύγκλισης είναι σκέτη απάτη και πρέπει να ξεσκεπάζεται καθημερινά. Η ιστορία με τις «κοινωνικές δαπάνες του κράτους», που μετατράπηκαν σε «δαπάνες κοινωνικής προστασίας», στους αναγνώστες του «Ρ» είναι γνωστή. Αντί να βάλουν κάτω και να δείξουν στους εργαζόμενους την εξέλιξη των ποσών που δίνει ο προϋπολογισμός για Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση, συντάξεις κ.ο.κ., συνυπολογίζουν, συναθροίζουν και τα ποσά που δίνουμε εμείς και τις ασφαλιστικές μας εισφορές και άλλες δαπάνες που δεν είναι του δημοσίου και φουσκώνουν τους αριθμούς, για μια πολιτική που γίνεται όλο και πιο κενή.

ΤΕΤΑΡΤΟ: Η πείρα που έχουν αποκομίσει μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι από τα πρώτα στάδια της πορείας προς τη σύγκλιση είναι ιδιαίτερα πικρή. Ο συγκεκριμένος προσανατολισμός της ελληνικής οικονομίας και οι σχετικές προσαρμογές που επέβαλαν κυβέρνηση-ΕΕ και άρχουσα τάξη για να εξασφαλιστεί η «σύγκλιση» ήδη έχουν οδηγήσει στο μαζικό ξεκλήρισμα της αγροτιάς. Στην πολιτική σκληρής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων. Στη γιγάντωση της ανεργίας. Στη μείωση της απασχόλησης στους βασικούς κλάδους της βιομηχανίας. Στην επιβολή των λεγόμενων ελαστικών μορφών απασχόλησης, που στην πραγματικότητα αλλάζει την ουσία της πλήρους πενθήμερης απασχόλησης 40 ωρών τη βδομάδα. Στο ξήλωμα του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Στη συνεχή αύξηση του ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση και στη σταδιακή μείωση των συντάξεων. Στην απαξίωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και των συντάξεων που συνθλίβονται κάτω από την αφόρητη ακρίβεια κ.ο.κ.