Κατά τη συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία, ο πρόεδρος του ΣΥΝ είπε σχετικά με την αγορά ότι «δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός». Τι σημαίνει αυτό από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων;

ΑΠΟ ΤΗ συγκεκριμένη τοποθέτηση, γίνεται φανερό πως η πολιτική του ΣΥΝ δεν αμφισβητεί την αγορά. Δηλαδή την αγοραπωλησία με σκοπό το κέρδος. Δεν αμφισβητεί τα κέρδη. Τι ζητά; Να υπάρξουν ρυθμίσεις ώστε να μην αυξάνονται τα κέρδη, ή αντίθετα να φτάνει η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων να καλύπτει τις ανάγκες τους. Και ένα από τα μέτρα που προβάλλει είναι ο υγιής ανταγωνισμός, απέναντι στο λεγόμενο αθέμιτο, γιατί με τον υγιή ανταγωνισμό, σύμφωνα με τη θεωρία των θιασωτών της αγοράς, οι τιμές πέφτουν, αφού καθένας επιχειρηματίας θέλει να κατακτήσει μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά και έτσι ρίχνει τις τιμές. Φτηναίνουν λοιπόν τα εμπορεύματα και άρα οι εργαζόμενοι μπορούν να αγοράζουν όλα όσα τους είναι αναγκαία και έτσι θα βελτιωθεί η ζωή τους.

ΑΛΗΘΟΦΑΝΕΣ φαίνεται, μόνο που η ιστορία του καπιταλισμού δείχνει το αντίθετο. Γιατί πρώτ' απ' όλα ανταγωνισμός στην αγορά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει όσο υπάρχει καπιταλισμός. Τα δε κέρδη δεν εξαρτιούνται μόνο από το μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, αλλά πρώτ' απ' όλα από τη δυνατότητα απόσπασης ολοένα και περισσότερης απλήρωτης δουλιάς από τους εργάτες. Επίσης ο ανταγωνισμός δεν οδηγεί πάντα στην πτώση της τιμής ενός προϊόντος. Κάποια στιγμή οδηγεί, αλλά για λίγο, ώσπου μερικές από τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις μικρές σε μέγεθος απορροφηθούν από τις μεγαλύτερες. Και τότε οι τιμές αυξάνονται. Ακόμη η πτώση των τιμών, απαιτεί άνοδο της παραγωγικότητας και της εντατικότητας της δουλιάς. Αυτό σημαίνει είτε νέα μηχανήματα παραγωγής που παράγουν περισσότερα εμπορεύματα στη μονάδα του χρόνου, αλλά συνήθως αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από αύξηση της ανεργίας γιατί τα νέα μηχανήματα χρειάζονται λιγότερα χέρια για να παράγουν, ή με την αύξηση της εντατικότητας πάλι με παραγωγή περισσότερων εμπορευμάτων αλλά με ξεζούμισμα του εργάτη. Και γενικά ο ανταγωνισμός απαιτεί συνεχή μεγέθυνση των επιχειρήσεων, του κεφαλαίου, προκειμένου να μπορούν να κατακτούν μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά ρίχνοντας τις τιμές, γεγονός που συνοδεύεται με ένταση της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, μείωσης των μισθών κλπ.

ΕΠΟΜΕΝΩΣ ο λεγόμενος υγιής ανταγωνισμός σε τίποτα δεν απαλλάσσει τα λαϊκά στρώματα από τα δεινά που φορτώνει ο καπιταλισμός τη ζωή τους. Και αύξηση της ανεργίας φέρνει και εντατικοποίηση της δουλιάς, και ελαστικές μορφές απασχόλησης, και μείωση των εξόδων παραγωγής, δηλαδή των μισθών, των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, της φορολογίας των επιχειρήσεων που σημαίνει αύξηση της φορολογίας των λαϊκών στρωμάτων και ξεκλήρισμα των φτωχών αγροτών και των μικρών ΕΒΕ και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών (Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία) κλπ. και βεβαίως όταν βγουν στην άκρη οι μικρότερες επιχειρήσεις, οι τιμές των εμπορευμάτων που για μικρό χρονικό διάστημα μπορεί να χαμήλωναν, αυξάνονται ξανά και περισσότερο απ' ό,τι πριν.

Βεβαίως για υγιή ανταγωνισμό μιλούν και οι ριγμένοι από τις μοιρασιές της πίτας καπιταλιστές, αφού όταν τους μοιράζει τις δουλιές το κράτος, αυτοί μένουν απ' έξω.

Τα λαϊκά στρώματα είτε με αθέμιτο είτε με υγιή ανταγωνισμό τίποτα δε έχουν να κερδίσουν, αντίθετα χάνουν. Γι' αυτό η πάλη τους πρέπει να κατευθύνεται στην κατάργηση του ανταγωνισμού και της αγοράς.