Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Αθλημα ομαδικό που, για να πραγματοποιηθεί, πρέπει να παραβρίσκονται τουλάχιστον 45 άνθρωποι. Αθλημα που, αν λειτουργήσει σε σωστή βάση, μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση των χαρακτηριστικών της άμιλλας και της συλλογικότητας. Να λειτουργήσει συμπληρωματικά στην προσπάθεια της οικογένειας και της κοινωνίας για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα των νέων. Αθλημα που, κατά τη γνώμη μου, ακόμη και όπως λειτουργεί σήμερα, βοηθά χιλιάδες νέους να βρίσκουν διέξοδο από τις μπόλικες πονηριές της εποχής μας. Παραφράζοντας το «όπου κλείνει ένα σχολείο...», θα έλεγα ότι όπου ανοίγει ένα αθλητικό κέντρο δυσκολεύει την ανέγερση μιας φυλακής. Βέβαια, το σύστημα και οι κάθε φορά διαχειριστές του προτιμούν να αυξάνουν τα κέρδη των μεγαλοκαπιταλιστών του επαγγελματικού ποδοσφαίρου ή να δίνουν 80 δισ. για το σκέπαστρο Καλατράβα, αντί να δημιουργούν γήπεδα για τη νεολαία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο Δήμο της Αθήνας, με πάνω από 30 σωματεία, υπάρχουν μόνο 2 ερασιτεχνικά γήπεδα. Στο Ρουφ και την Αλεπότρυπα. Εντεχνα όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργούν την αντίληψη ότι οι ποδοσφαιρικοί και αθλητικοί σύλλογοι πρέπει να είναι ξεκομμένοι από την υπόλοιποι κοινωνία. Να μην τους απασχολεί τι γίνεται με το σχολείο, τη δουλιά και τα άλλα μεγάλα ταξικά, στην ουσία τους, προβλήματα. Ο άνεργος νέος όμως, που ψάχνει για δουλιά ή ο μαθητής μετά από 15 ώρες σχολείο - φροντιστήριο πώς θα αθληθούν;

Εξάλλου, το σύστημα, για να μπορεί να ελέγχει την κατάσταση έχει επιβάλει πλήρη αδιαφάνεια στις επιχορηγήσεις, δε θεσμοθετεί την απλή αναλογική στις αρχαιρεσίες των σωματείων και των ΕΠΣ.

Δεν πάει άλλο. Αυτό το οικοδόμημα πρέπει όλοι μαζί να το γκρεμίσουμε. Οι ερχόμενες εκλογές, με τη βοήθεια όλων μας, πρέπει να γίνουν η έναρξη για τη δημιουργία ενός πλατιού κινήματος και στο ποδόσφαιρο.