Ο πρόεδρος της Βολιβίας Εβο Μοράλες, που ανανέωσε και πάλι τη λαϊκή του απήχηση, μετά το πρόσφατο δημοψήφισμα στις 25 Γενάρη για το νέο Σύνταγμα (εγκρίθηκε από το 61,43% του κόσμου), προχώρησε μέσα στη βδομάδα σε κυβερνητικό ανασχηματισμό, ενώ ανακοίνωσε ότι οι αλλαγές στη χώρα δεν πρόκειται να σταματήσουν.

Ταυτόχρονα όμως εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την άρνηση από τους κυβερνήτες της λεγόμενης Ημισελήνου στον πλούσιο νότο - όλοι τους πρωτοκλασάτα στελέχη της αντίδρασης - που αρνούνται να δεχτούν το νέο Σύνταγμα και επιμένουν στη διεκδίκηση διευρυμένης αυτοδυναμίας, που ισοδυναμεί με προώθηση των σχεδίων απόσχισης. Αυτά τα σχέδια είναι που προωθεί η ολιγαρχία και ο ιμπεριαλισμός στην ευρύτερη περιοχή. Οι αντιδράσεις προέρχονται από το γεγονός ότι το νέο Σύνταγμα, χωρίς να είναι σοσιαλιστικό ή να έχουν βάση τα όσα λέει ο πρόεδρος Μοράλες περί «κοινοτικού σοσιαλισμού», κάνει κάποια συγκεκριμένα βήματα στην κατεύθυνση της διαδικασίας εθνικής απελευθέρωσης. Κατοχυρώνει την κυριαρχία του κράτους στους φυσικούς πόρους και τις στρατηγικές ενεργειακές επιχειρήσεις, προσπαθεί να περιορίσει την ισχύ των γαιοκτημόνων, διακηρύσσει την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των αυτόχθονων πληθυσμών, που για εκατονταετίες ήταν παραμελημένοι, διατυπώνει μια εξωτερική πολιτική της συνεργασίας και της αλληλεγγύης. Ολα αυτά που είναι θετικά δε σημαίνει ότι έχουν κατακτηθεί. Και γι' αυτό καθοριστικός είναι ο ρόλος των λαϊκών μαζών για την πορεία που θα έχει αυτή η διαδικασία στη χώρα των Ανδεων.