Ο Πινιέρα προσπάθησε με τακτικούς ελιγμούς να δώσει την εντύπωση ότι θέλει διάλογο για να γίνουν κάποιες μεταρρυθμίσεις, ωστόσο η κίνηση αυτή απορρίφθηκε από το νεολαιίστικο κίνημα αφού δεν είπε κουβέντα για τους όρους που αυτό έθετε. Τον τερματισμό της καταστολής και τη συζήτηση επί της ουσίας ώστε να αλλάξει ριζικά η νομοθεσία που διατηρείται από την περίοδο της χούντας του Πινοτσέτ. Μια νομοθεσία που έχει καταστήσει την Παιδεία ένα ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα για τα λαϊκά στρώματα και μια χρυσοφόρα μπίζνα για το κεφάλαιο. Στην ουσία, η λεγόμενη δημόσια εκπαίδευση, είτε είναι πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια ή ανώτερη, χρυσοπληρώνεται και τα ...σπουδαστικά δάνεια είναι ο χειρότερος βραχνάς για το λαό. Φυσικά η αστική τάξη διατηρεί για τα τέκνα της τα αμιγώς ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τελευταίο τραγικό περιστατικό αυτού του ανοιχτού μετώπου είναι και το γεγονός ότι τρεις 15χρονες μαθήτριες που προχώρησαν σε απεργία πείνας μεταφέρθηκαν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και νοσηλεύονται σε μονάδα εντατικής παρακολούθησης.
Η κατάσταση στην Παιδεία εξελίσσεται στη Χιλή ως βασικός κρίκος που αναδεικνύει όλη την ταξική φύση του εκμεταλλευτικού συστήματος και θέτει επί τάπητος την ανάγκη συνολικής ρήξης με την αστική εξουσία.