Ανεξάρτητα από την όποια δικαιολογημένη κριτική μπορεί να κάνει κανείς στο καθεστώς Ασαντ, η υπόθεση της Συρίας θυμίζει το σκηνικό που έστησαν οι ιμπεριαλιστές στη Λιβύη. Και εκεί στήθηκε ένοπλη αντιπολίτευση, με τη στήριξη μυστικών υπηρεσιών και επιχειρήσεων και εκεί προβλήθηκε η «προστασία του λαού». Ομως και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που στηρίζουν την απομάκρυνση του Ασαντ και αυτές που προβάλλουν αντιρρήσεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα, έχουν άλλα κίνητρα. Τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων υπερασπίζονται σε μια κρίσιμη γεωστρατηγικά περιοχή.
Οσο οι λαοί της περιοχής δεν είναι αυτοί που θα καθορίζουν τις τύχες τους, η κατάσταση θα οξύνεται. Βασική προϋπόθεση για να αλλάξουν προς το συμφέρον τους οι εξελίξεις είναι να μπαίνουν εμπόδια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, με την πάλη ενάντια στις ντόπιες αστικές τάξεις και τους ιμπεριαλιστές προστάτες τους.