Την Πρωτομαγιά επέλεξε ο Πρόεδρος της Βολιβίας, Εβο Μοράλες, για να ανακοινώσει την εθνικοποίηση της Ηλεκτρικής Επιχείρησης της χώρας του, η οποία σε ποσοστό 74% βρισκόταν υπό τον έλεγχο της θυγατρικής της ισπανικής «Red Electrica de Espana» (REE). Πρόκειται για μια απόφαση που έρχεται ως συνέχεια της εθνικοποίησης των υδρογονανθράκων που έγινε την Πρωτομαγιά του 2006 λίγους μήνες μετά την ανάληψη της προεδρίας του, το Γενάρη του 2006. Αυτές οι κινήσεις έχει διακηρυχθεί ότι γίνονται στα πλαίσια του λεγόμενου «καπιταλισμού των Ανδεων», που σύμφωνα με τη γραμμή της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης που ακολουθείται, πρέπει να προηγηθεί για να ...μπορέσουν να γίνουν ριζικές αλλαγές. Αυτή η διαχείριση μπορεί τα 6 χρόνια της κυβέρνησης Μοράλες να άμβλυνε κάποιες «οξείες γωνίες» των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων, ωστόσο δε σηματοδότησε τη ρήξη με τα ντόπια μονοπώλια, που εξακολουθούν να ελέγχουν την οικονομία.

Αλλωστε και η τελευταία κίνηση της εθνικοποίησης της Ηλεκτρικής Επιχείρησης συνοδεύτηκε από δηλώσεις της κυβέρνησης Μοράλες ότι θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της έναντι όσων επένδυσαν. Και το παράδειγμα της Βολιβίας και το πρόσφατο της Αργεντινής με την εθνικοποίηση του 51% της ισπανικής πετρελαϊκής επιχείρησης «REPSOL», αν κάτι αναδεικνύουν είναι ότι δεν αρκούν κινήσεις εθνικοποιήσεων ώστε η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων να περνάει σε ένα βαθμό στο κράτος, πολύ περισσότερο όταν αυτό είναι καπιταλιστικό. Απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί να αξιοποιηθεί και ο ενεργειακός πλούτος σε όφελος του λαού είναι τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής να γίνουν λαϊκή περιουσία, με εργατική λαϊκή εξουσία που θα έχει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια της.