«Αν οι Αμερικανοί θέλουν, οι αμερικανο-ιρανικές σχέσεις μπορούν να βελτιωθούν. Ο Μπους έχει δείξει αρκετά θετικά δείγματα». Αυτά και άλλα πολλά παρόμοια φρόντισε να δηλώσει, πολλάκις, και κυρίως προς τα αμερικανικά ΜΜΕ, που τον αντιμετώπισαν σχεδόν ως τον μοναδικό υποψήφιο στις ιρανικές εκλογές, ο Αλί Ακμπάρ Χασεμί Ραφσαντζανί.

Ο πρώην Πρόεδρος, πολύ καιρό πριν από τις εκλογές, έχτισε βήμα το βήμα την εικόνα του «πραγματιστή», παίρνοντας αποστάσεις, τόσο από τον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη Αγιατολάχ Χαμενεΐ, όσο και από το «μεταρρυθμιστικό» στρατόπεδο. Αυτοπαρουσιάστηκε ως ο μοναδικός άνθρωπος, που θα μπορούσε να αποτρέψει ένα αμερικανικό πλήγμα κατά του Ιράν και να βελτιώσει τις διμερείς σχέσεις, υποστηρίζοντας, ταυτοχρόνως, ότι θα σεβαστεί το θεοκρατικό ισλαμικό σύστημα της χώρας του «με ορισμένες μεταρρυθμίσεις».

Μια ενδεχόμενη εκλογή του Ραφσαντζανί εκτιμάται ότι θα ικανοποιήσει την Ουάσιγκτον, η οποία ουδέποτε διέκοψε τις επαφές της με τον πρώην Πρόεδρο. Αν ο «εκλεκτός» της αναδειχτεί στην Προεδρία, θα προωθήσει με μεγαλύτερη ευχέρεια, και σαφώς με λιγότερο κόστος, τα σχέδιά της για το Ιράν.

Το πρόβλημα, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ήταν ότι ο Ραφσαντζανί δεν έχαιρε εκτίμησης και αξιοπιστίας από μεγάλο μέρος των Ιρανών. Αυτό είχε γίνει σαφές και στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, όταν δεν κατάφερε ούτε καν να εκλεγεί βουλευτής. Η τωρινή αναμέτρηση χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα αμφίρροπη και εξαιρετικά πιθανό θεωρείται να υπάρξει δεύτερος γύρος, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ιρανικής Ισλαμικής Δημοκρατίας.